Λίγες μέρες μετά την ψήφιση του Μνημονίου III, που έρχεται να προστεθεί
στην πολιτική εξαθλίωσης του τριπτύχου
κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ με την επιβολή νέων μέτρων λιτότητας για το λαό, πλήθος εργαζομένων
του δημοσίου τομέα απειλούνται, πέρα από
πρόσθετες μειώσεις μισθών, και με μαζικές απολύσεις. Αυτή τη φορά, στο
στόχαστρο μπαίνει για άλλη μια φορά η τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς με απολύσεις
απειλείται μεγάλος αριθμός Διοικητικών Υπαλλήλων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ από όλη
την Ελλάδα.
Μπ. Μπρεχτ
Συγκεκριμένα στα νέα μέτρα περιλαμβάνεται η
πρόβλεψη για απολύσεις υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ειδικοτήτων
Διοικητικού, Διοικητικού-Οικονομικού, Διοικητικών Γραμματέων που εργάζονται με
σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε
το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στο υπουργείο Παιδείας, το μέτρο αυτό θα
εφαρμοστεί σε 4 Πανεπιστήμια (ΑΠΘ, Ιωαννίνων, Αιγαίου και Πάντειος) και 5 ΤΕΙ
(Αθήνας, Πειραιά, Κρήτης, Λάρισας και Πάτρας).
Παρόλο που το κύμα
των απολύσεων δεν αγγίζει άμεσα τους εργαζόμενους του Πανεπιστημίου Πατρών, αποφάσισαν
να ξεκινήσουν διαδικασίες απεργιών και καταλήψεων,αντιλαμβανόμενοι πως με αυτό
τους τον αγώνα τάσσονται ενάντια σε
οποιαδήποτε απόπειρα απόλυσης συναδέλφων τους, καταδικάζουν τη μνημονιακή
πολιτική που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση, ενώ ταυτόχρονα στηρίζουν τους αγώνες
των φοιτητών ενάντια στην ισοπέδωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Σε άλλα
ακαδημαϊκά ιδρύματα, ήδη τις τελευταίες βδομάδες, οι Διοικητικοί Υπάλληλοι σε
συνεργασία με τους συλλόγους των φοιτητών και των καθηγητών προβαίνουν σε
κλιμακούμενες κινητοποιήσεις, όπως επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες, καταλήψεις
τμημάτων και διοικητικών υπηρεσιών.
Τα παραπάνω εντάσσονται σε ένα ευρύτερο
κλίμα κινητοποιήσεων τόσο στον τομέα της παιδείας, όσο και στον τομέα των
εργαζομένων του δημοσίου. Οι εργαζόμενοι της τοπικής αυτοδιοίκησης ΠΟΕ-ΟΤΑ
που απειλούνται κι αυτοί με τη σειρά τους από το μπαράζ των απολύσεων
προβαίνουν σε απεργίες και καταλήψεις δημοσίων υπηρεσιών και κτηρίων τοπικής
αυτοδιοίκησης.
Η επίθεση του κεφαλαίου στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση δεν σταματάει εκεί. Εν μία νυκτί, το υπουργείο Παιδείας κατάφερε,
μέσω μιας πράξης νομοθετικού περιεχομένου, να εξισώσει όχι μόνο τα πτυχία, αλλά
και τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά των δημόσιων ιδρυμάτων με αυτά των
ιδιωτικών Κολεγίων στην Ελλάδα, ευρωπαϊκών και αμερικάνικων συμφερόντων. Εν
συνεχεία με το σχέδιο Αθηνα, προσπαθούν να βγάλουν κυριολεκτικά απ΄τη μύγα
ξύγκι. Οι συγχωνέυσεις και τα κλεισίματα ιδρυμάτων έχει πολλαπλές επιπτώσεις
για τον κατ’επίφαση δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Λίγα
κομβικά στοιχεία για τις επιπτώσεις του σχέδιου Αθηνά είναι οι εξής:
·
Η διάλυση των τμημάτων άμεση
και έμμεση (η μεταφορά τους σε άλλες πόλεις αργά η γρήγορα σημαίνει οτι θα
ακολουθήσουν το κλείσιμο τους) ενισχύει και νομιμοποιεί την ύπαρξη ιδιωτικών
ιδρυμάτων.
·
Την απομάκρυνση της
χρηματοδότητησης του κράτους απο τα Πανεπιστημία, και την θεσμοθέτηση της
λειτουργίας των Πανεπιστημίων με όρους αγοράς.
·
Πετάει στο δρόμο εργαζομένους
αλλά διώχνει την νεολαία που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα εξοδα για την 3ο
βάθμια εκπαίδευση.
Το υπουργείο έχει
δώσει διορία στις πρυτανικές αρχές και στα τμήματα να καταθέσουν μέχρι την 1η
Δεκέμβρη πρόταση “αλλαγής χάρτη” στα ιδρύματα, στήνοντας ακόμα ένα προσχηματικό
διάλογο για αποφάσεις που όλοι γνωρίζουν ότι έχουν ήδη ληφθεί. Γιατί δεν είναι
τυχαίο ότι αυτή η κίνηση έρχεται να προστεθεί με τις παραπάνω απολύσεις
διοικητικών και 407, στις σφοδρές περικοπές στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων,
στη συνολικότερη προσπάθεια να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι και η
νεολαία. Οι ίδιοι λοιπόν που τόσα χρόνια μας έλεγαν ότι διασπώνται γνωστικά
αντικείμενα για “πληρέστερη, πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση”, οι ίδιοι που
απέναντι στους αγώνες των φοιτητών για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων
στο πτυχίο τους μιλούσαν για μια παιδεία που υποχρεούται να δίνει γνώσεις και
όχι θέσεις εργασίας, κλείνουν τώρα τα τμήματα με τη δικαιολογία πως δεν είναι
αρκετά παραγωγικά και δε συμβαδίζουν με τις ανάγκες της αγοράς.
Στην
Πάτρα, η κατεύθυνση αυτή έχει ήδη αρχίσει να συζητιέται εντόνως. Ανάμεσα στις
αλλαγές που θα επιφέρει η εφαρμογή του σχεδίου Αθηνά, περιλαμβάνει το κλείσιμο
των τμημάτων Επιστήμης των Υλικών, Αρχιτεκτονικής (τα δυο τμήματα δηλαδή που
έχουν πληγεί περισσότερο από τις απολύσεις εκπαιδευτικού και διοικητικού
προσωπικού), Φιλολογίας και Οικονομικών
Επιστημών καθώς και τη συγχώνευση Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ. Όλα
αυτά χωρίς καμία προετοιμασία, κυνηγώντας την προθεσμία της 15ης Δεκέμβρη για
να προλάβουνε τα μηχανογραφικά της επόμενης χρονιάς, όλα αυτά σε πλήρη
αδιαφορία για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων αυτών. Και το
χειρότερο, η πρυτανική αρχή και η σύγκλητος, ενώ βλέπει το Πανεπιστήμιο να
διαλύεται, εργαζόμενους να απολύονται και φοιτητές να μένουν μετέωροι, σαν να
μην έφτανε η έτσι κι αλλιώς τραγική εργασιακή ανασφάλεια που τους περιμένει
όλους, περιορίζεται στο να πει απλώς ότι δε δίνεται αρκετός χρόνος
προετοιμασίας γι αυτή την κίνηση.
Ασφαλώς, δεν είναι τυχαίο ότι όλες αυτές οι
κινήσεις συνοδεύονται από μια ανευ προηγουμένου προσπάθεια να εφαρμοστεί η
αξιολόγηση στα ιδρύματα. Οι βεβιασμένες κινήσεις συγκρότησης παντού μονάδων
εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτή η διαδικασία
έρχεται ακριβώς για να κρίνει τα πανεπιστήμια με όρους κολλεγίου, σύνδεσης με
την αγορά, παραγωγής αποφοίτων πειθήνιων και πειθαρχημένων. Έχουν ανάγκη μια αξιολόγηση που να κρίνει τα ιδρύματα ως αντιπαραγωγικά για να διευκολυνθεί το
κλείσιμό τους και το πέταγμα φοιτητών κι εργαζόμενων στο δρόμο. Έχουν
ανάγκη μια αξιολόγηση που θα υποβαθμίζει την προσφορά του δημόσιου
και δωρεάν πανεπιστημίου προς όφελος των κολλεγίων. Έχουν ανάγκη μια αξιολόγηση που στην
τελική θα θέτει κι ένα απλό δίλημμα: ή συμμορφώνεστε, εφαρμόζετε το νόμο,
σταματάτε τις αντιδράσεις, ή δεν χρηματοδοτήστε, υποβαθμίζεστε, στην τελική σας
βάζουμε λουκέτο.
Στα παραπάνω το
φοιτητικό κίνημα οφείλει να απαντήσει. Να
απαντήσει με αγώνες διαρκείας απέναντι στην επίθεση εντός και εκτός σχολών.
Η επίθεση στα 3ο βαθμια ιδρυματα, αποτελεί κόμματι της ευρύτερης
επίθεσης της μνημονιακής πολιτικής. Ένα ισχυρό φοιτητικό κίνημα με την
αυτοτέλεια του, αλλα και σε συμπόρευση με το εργατικό, με αντικυβερνητικό,
αντιμνημονιακό και αντι-ΕΕ χαρακτήρα, οφείλει και εχει την δυνατότητα να γίνει
επικίνδυνο για την κυρίαρχη πολιτική και να θέσει βαθύτερους τριγμούς στο
σύστημα που σαπίζει. Για ένα παλλαικό χείμαρο ρήξης και
ανατροπής, με καταλήψεις και απεργίες διαρκείας ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ
ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ
“Οποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας
Κι αφήνει άλλους ν’
αγωιστούν για τη υποθεσή του
Πρέπει προετοιμασμένος
να ‘ ναι : γιατί
΄Οποιος δεν έχει
τον αγώνα μοιραστεί
Θα μοιραστεί την
ήττα .
Ούτε μια φορά δεν
αποφεύγει τον αγώνα
Αυτός που θέλει τον
αγώνα ν’ αποφύγει : γιατί
Θ’ αγωνιστεί για
την υπόθεση του εχτρού
΄Οποιος για τη
δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί.