Στο πλαίσιο της συνολικότερης επίθεσης, η κυρίαρχη πολιτική επιδιώκει την εξαφάνιση κάθε έννοιας δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, για την οποία εδώ και δεκαετίες όχι μόνο η νεολαία, αλλά και το λαϊκό κίνημα γενικότερα αγωνίζεται.
Το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε τόσο μέσα από την ψήφιση του νόμου Αρβανιτόπουλου, το περιεχόμενο του οποίου σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εκτρωματικό νόμο Διαμαντοπούλου, όσο και από την προσπάθεια ακόμα μεγαλύτερης υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, ακόμα και αν αυτά βρίσκονται σε μια οριακή κατάσταση ως προς τη δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας τους.. Την ίδια στιγμή, μέσα από το ουσιαστικό κλείσιμο σχολών [όπως και σχολείων] μέσα από το σχέδιο Αθηνά και τη μείωση των εισακτέων σε ένα πλήθος από σχολές, αμφισβητείται ακόμα και η δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για ολόκληρα τμήματα της νεολαίας, δυσχεραίνοντας ακόμα πιο πολύ τη θέση των οικονομικά ασθενέστερων. Είναι παράλληλα σαφές, ότι στο μέλλον που οραματίζονται κυβέρνηση και τρόικα, το δικαίωμα της φοιτητιώσας νεολαίας σε δωρεάν συγγράμματα, σίτιση, στέγαση είναι μάλλον περιττό. Είναι ένα μέλλον, όπου τα πτυχία θα έχουν μετατραπεί σε ατομικά ''πιστοποιητικά κατάρτισης'', που να αντιστοιχούν σε εργαζόμενους φτηνούς, αναλώσιμους, ευέλικτους αλλά παράλληλα πειθαρχημένους και εξατομικευμένους. Είναι ένα μέλλον, όπου η ανεργία και η ενδεχόμενη επιστημονικά μετανάστευση θα περιμένουν τους αποφοίτους των σχολών, μετά από εντατικοποιημένες σπουδές υπό το φόβο της διαγραφής, χωρίς βιβλία, με την επιβολή διδάκτρων και με ενδεχόμενο φόρο πτυχίου, σε ένα αυταρχικό και με επιχειρηματικά κριτήρια λειτουργίας πανεπιστήμιο [ ίδρυση πανεπιστημίων Α.Ε.- πώληση έρευνας-προσέλευση ιδιωτών]. Ο αγώνας τια την ανατροπή τόσο του νόμου Αρβαντιόπουλου, του νόμου για την αξιολόγηση και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, όσο και της αντιλαϊκής πολιτικής που πλήττει εργαζόμενους και νεολαία είναι απαραίτητος για την υπεράσπιση του παρόντος και του μέλλοντός μας.
Το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε τόσο μέσα από την ψήφιση του νόμου Αρβανιτόπουλου, το περιεχόμενο του οποίου σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εκτρωματικό νόμο Διαμαντοπούλου, όσο και από την προσπάθεια ακόμα μεγαλύτερης υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, ακόμα και αν αυτά βρίσκονται σε μια οριακή κατάσταση ως προς τη δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας τους.. Την ίδια στιγμή, μέσα από το ουσιαστικό κλείσιμο σχολών [όπως και σχολείων] μέσα από το σχέδιο Αθηνά και τη μείωση των εισακτέων σε ένα πλήθος από σχολές, αμφισβητείται ακόμα και η δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για ολόκληρα τμήματα της νεολαίας, δυσχεραίνοντας ακόμα πιο πολύ τη θέση των οικονομικά ασθενέστερων. Είναι παράλληλα σαφές, ότι στο μέλλον που οραματίζονται κυβέρνηση και τρόικα, το δικαίωμα της φοιτητιώσας νεολαίας σε δωρεάν συγγράμματα, σίτιση, στέγαση είναι μάλλον περιττό. Είναι ένα μέλλον, όπου τα πτυχία θα έχουν μετατραπεί σε ατομικά ''πιστοποιητικά κατάρτισης'', που να αντιστοιχούν σε εργαζόμενους φτηνούς, αναλώσιμους, ευέλικτους αλλά παράλληλα πειθαρχημένους και εξατομικευμένους. Είναι ένα μέλλον, όπου η ανεργία και η ενδεχόμενη επιστημονικά μετανάστευση θα περιμένουν τους αποφοίτους των σχολών, μετά από εντατικοποιημένες σπουδές υπό το φόβο της διαγραφής, χωρίς βιβλία, με την επιβολή διδάκτρων και με ενδεχόμενο φόρο πτυχίου, σε ένα αυταρχικό και με επιχειρηματικά κριτήρια λειτουργίας πανεπιστήμιο [ ίδρυση πανεπιστημίων Α.Ε.- πώληση έρευνας-προσέλευση ιδιωτών]. Ο αγώνας τια την ανατροπή τόσο του νόμου Αρβαντιόπουλου, του νόμου για την αξιολόγηση και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, όσο και της αντιλαϊκής πολιτικής που πλήττει εργαζόμενους και νεολαία είναι απαραίτητος για την υπεράσπιση του παρόντος και του μέλλοντός μας.
Η νεολαία καλείται να γίνει πρωταγωνιστικό κομμάτι του αγωνιζόμενου λαού απέναντι στην βαθιά αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, συμβάλλοντας τελικά στην ανατροπή της. Η απόσυρση του συνόλου των μνημονίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι καλούνται παράλληλα να απαιτήσουν να μην πληρωθεί ούτε ένα ευρώ για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν και για το οποίο δεν ευθύνονται! Απέναντι της η νεολαία έχει επίσης και τις πολιτικές κατευθύνσεις και αποφάσεις της Ε.Ε., με βάση τον ΚΕΧΑΕ και την συνθήκη της Μπολόνια. Άλλωστε ,η ΕΕ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε διεθνές επίπεδο στην προώθηση της μνημονιακής πολιτικής, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και αντίστοιχων συνταγών λιτότητας, μείωσης μισθών και συντάξεων, διάλυσης των κοινωνικών παροχών και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για αυτό το λόγο δεν είναι προς το συμφέρον της νεολαίας και των εργαζομένων η παραμονή σε αυτό το μηχανισμό.
Το σύνολο αυτού του αγώνα ο κάθε φοιτητής άμεσα καλείται να τον κάνει με τον πιο σαφή τρόπο δική του υπόθεση. Η ανασυγκρότηση των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος, η μαζικοποίηση των γενικών συνελεύσεων και η ενιαία έκφραση όλων των φοιτητικών συλλόγων μέσω του δημοκρατικού συντονισμού τους, είναι εκείνα τα απαραίτητα εργαλεία ώστε οι δικές μας ανάγκες να βγουν στο προσκήνιο. Επιδίωξή μας δεν είναι η διαιώνιση του υπάρχοντος Πανεπιστημίου αλλά ένα άλλο Πανεπιστήμιο των κοινωνικών αναγκών. Αυτό απαιτούμε απέναντι σε όσες πολιτικές δυνάμεις επιχειρούν να μιλήσουν στο όνομα των φοιτητών ως εγκάθετοι της τρικομματικής κυβέρνησης. Είναι προφανές ότι στον αγώνα αυτό, ενάντια τόσο στα αντιλαϊκά μέτρα ,τις πολιτικές που εξοντώνουν την κοινωνία ,οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να παλέψουν μαζί με τα υπόλοιπα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, όσο και σε αυτές που πλήττουν πλατιές μερίδες της εκπαιδευτικής κοινότητας, οι φοιτητές θα πρέπει να επιδιώκουν κοινή δράση με μέλη ΔΕΠ, ΕΤΕΠ, Διοικητικών και εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο. Απαιτείται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση γύρω από ένα αγωνιστικό πλαίσιο που θα διαμορφώνει όρους συγκρότησης ενός δυναμικού μετώπου προάσπισης της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Ο κοινός συντονισμός όλων των αγωνιζόμενων μερίδων της εκπαίδευσης θα λειτουργήσει προωθητικά προς αυτήν την κατεύθυνση, Άλλωστε το πείραμα της Πρωτοβουλίας Αγώνα για τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία υπήρξε ένα θετικό πρώτο βήμα για αυτή τη διαδικασία. Γι αυτό καλούμε και το σύνολο των αγωνιζόμενων φοιτητών, καθηγητών, διοικητικών και ΕΤΕΠ να στηρίξουν και να κάνουν δική τους απόφαση τη διεύρυνση και την αναβάθμισή της.
Για όλα τα παραπάνω καλούμε σε κλίμα παλλαϊκού ξεσηκωμού στο Πανεπιστήμιο και ευρύτερα στην κοινωνία και συνολικότερα σε οξυμένες κινητοποιήσεις στους εργαζόμενους και στη νεολαία. Στο πλαίσιο αυτό καλούμε όλες τις αγωνιζόμενες δυνάμεις στο Πανεπιστήμιο και ιδιαίτερα της δυνάμεις της Αριστεράς, τις οποίες καλούμε να υπερβούν τον άνευ αρχών ενδοαριστερό εμφύλιο, αλλά και κάθε αγωνιζόμενο φοιτητή για τη συγκρότηση του αντίπαλου δέους, που θα αποτελέσει ανάχωμα στην κυρίαρχη πολιτική. Για να είναι νικηφόροι οι αγώνες που έρχονται, για να αποδείξουμε ότι εμείς θα ορίσουμε τις τύχες μας, για να μην επαληθευτούν τα σχέδια των κυβερνώντων ,δεν μπορούμε παρά να αποτελέσουμε μια γροθιά στις μάχες που έρχονται!
