Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο όργανο λειτουργίας ενός Συλλόγου, κατά συνέπεια και του φοιτητικού. Είναι  μια ανοιχτή και μαζική διαδικασία άμεσης δημοκρατίας στην οποία οι φοιτητές του συλλόγου συζητούν για να πάρουν αποφάσεις  για διάφορα ζητήματα. Ο κάθε φοιτητής μπορεί να μιλήσει και να εκφράσει την άποψή του ισότιμα με όλους τους συνάδελφούς του, ανεξάρτητα με το αν ανήκει σε κάποια παράταξη ή φοιτητικό σχήμα. 
            Ώς ΕΑΑΚ παλεύουμε ξεκάθαρα για όλη την εξουσία στις μαζικές-ζωντανές-πολιτικές γενικές συνελεύσεις ώστε ν’ αποτελούν το όργανο συνεύρεσης των φοιτητών όπου θα μπορούν να συμβάλουν-συζητήσουν-συνδιαμορφώσουν-αποφασίσουν για το πώς θα αγωνιστούν για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους, για το πώς θα συντονιστούν μεταξύ τους, αλλά και με τους εργαζόμενους.            
           
Αναγνωρίζουμε πως η λειτουργία των Γενικών Συνελεύσεων πολλές φορές τείνει να εκφυλιστεί, όμως είναι σημαντικό, ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, να ενδυναμώνεται σε όλους η συνείδηση της άσκησης διαρκούς πολιτικής κόντρα στις λογικές της ανάθεσης σε φωστήρες του συνδικαλισμού που θα εκλεγούν από τις φοιτητικές εκλογές και θα αναλάβουν να κάνουν πολιτική για εμάς .Είναι επιτακτικό στο σήμερα οι σύλλογοι να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της κουβέντας μέσα από τις διαδικασίες βάσης των συλλόγων( Γενικές Συνελεύσεις και Συντονιστικά) επαναλειτουργώντας άμεσα και πολιτικοποιώντας περαιτέρω τις διαδικασίες αυτές. Όλοι εμείς θα πρέπει να έχουμε ένα  εγγυητικό ρόλο διασφαλίζοντας τη σωστή λειτουργία του συλλόγου και των διαδικασιών του.
 Η συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις δρα εις βάρος της αντίληψης της εκπροσώπησης η οποία κυριαρχεί και αναπαράγεται  από  τις  αστικές  παρατάξεις εντός του χώρου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ.  Ο ρόλος που έχουν οι αστικές και κυβερνητικές αυτές δυνάμεις, είναι σε όλους μας γνωστός. Εκφυλίζουν τις διαδικασίες των συλλόγων μας, ψεύδονται ασύστολα προς το σώμα της Γενικής Συνέλευσης και είναι εντεταμένες οι προσπάθειες τους  να αποπροσανατολίσουν το φοιτητικό σώμα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αλλά και από τους ιθύνοντες της παρούσας κατάστασης τόσο στο  χώρο της εκπαίδευσης όσο και συνολικά της κοινωνίας, οι οποίοι δεν  είναι άλλοι από τους πολιτικούς τους φορείς ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ

Τα τρία τελευταία χρόνια μετά την είσοδο της τρόικας ( Ε.Ε και Δ.Ν.Τ ) στην Ελλάδα, ξεδιπλώνεται μια επίθεση προς το λαό η οποία έχει πάρει ολομέτωπα χαρακτηριστικά και μέρα με τη μέρα γίνεται και πιο αντιδραστική. Επίθεση σε εργασία, υγεία, δημοκρατικά δικαιώματα και παιδεία οι κύριες στοχεύσεις της κυβέρνησης, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές των «από πάνω». Κατακτήσεις χρόνων θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και του εξορθολογισμού. Υγεία με 25ευρώ είσοδο, μαύρη ανασφάλιστη εργασία, εργοδοτική τρομοκρατία, καταστολή, συντάξεις πείνας, παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, ψήφιση τρομονόμων και κήρυξη καταχρηστικών απεργιών είναι λίγα παραδείγματα από το «ευάρεστο» έργο της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Δεν μείνανε μόνο εκεί. Έχουν περάσει δύο βδομάδες από τη δολοφονική επίθεση του Π. Φύσσα. Τα ΜΜΕ σε έναν «αντιφασιστικό» παροξυσμό προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν ήξεραν τι ήταν η Χ.Α. και πως μόνο αυτή είναι υπεύθυνη στέλνοντας τα στελέχη της στα αστικά δικαστήρια. Το μαχαίρι συνάδελφοι το κρατούσαν όλοι. Το ίδιο πρόσωπο μόνο που ο καθένας διατηρεί μια ξεχωριστή μάσκα. Η Χ.Α. γιατί ένα τέτοιο φασιστικό νεοναζιστικό μόρφωμα μόνο έτσι μπορεί να επιβιώνει,, τα ΜΜΕ που τους συγκάλυπταν, το αστικό κράτος με την τρισάθλια κυβέρνηση, τελικά το ίδιο το σύστημα που τους δημιουργεί τους συντηρεί και τους ανεβάζει. Είναι γνωστό άλλωστε πως σε περιόδους κρίσης του κεφαλαίου το φίδι που μεγάλωνε με τη φροντίδα και τις ευχές του καπιταλισμού, βγαίνει στο δρόμο και δαγκώνει.
Στις μεγαλειώδεις αντιφασιστικές πορείες των τελευταίων ημερών συμμετείχαν οι απεργοί καθηγητές και διοικητικοί, οι γιατροί και διάφοροι άλλοι κλάδοι, στις οποίες βέβαια δεν έλειψε η μαζική παρουσία τόσο των μαθητών όσο και των φοιτητών.
 Ξέρουμε καλά τι σημαίνει να παλεύεις για δημόσια δωρεάν παιδεία, για μια παιδεία σύμφωνα με τα μέτρα και τις ανάγκες μας. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης και βασισμένη στις υποδείξεις του Μνημονίου ΙΙΙ η «πολύπαθη» παιδεία. Με την δημιουργία του νέου Λυκείου τώρα αλλά και με την όλο και πιο αντιδραστική επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση( βλ. νόμος πλαίσιο, σχ. Αθηνά) μας γίνεται ξεκάθαρο καθημερινά τι θέλουν να κάνουν.