Τα τρία τελευταία χρόνια μετά την είσοδο της
τρόικας ( Ε.Ε και Δ.Ν.Τ ) στην Ελλάδα, ξεδιπλώνεται μια επίθεση προς το λαό η
οποία έχει πάρει ολομέτωπα χαρακτηριστικά και μέρα με τη μέρα γίνεται και πιο
αντιδραστική. Επίθεση σε εργασία, υγεία, δημοκρατικά δικαιώματα και παιδεία οι
κύριες στοχεύσεις της κυβέρνησης, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές των «από πάνω».
Κατακτήσεις χρόνων θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και του εξορθολογισμού. Υγεία
με 25ευρώ είσοδο, μαύρη ανασφάλιστη εργασία, εργοδοτική τρομοκρατία, καταστολή,
συντάξεις πείνας, παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, ψήφιση τρομονόμων και
κήρυξη καταχρηστικών απεργιών είναι λίγα παραδείγματα από το «ευάρεστο» έργο
της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Δεν μείνανε μόνο εκεί. Έχουν περάσει δύο
βδομάδες από τη δολοφονική επίθεση του Π. Φύσσα. Τα ΜΜΕ σε έναν «αντιφασιστικό»
παροξυσμό προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν ήξεραν τι ήταν η Χ.Α. και πως μόνο
αυτή είναι υπεύθυνη στέλνοντας τα στελέχη της στα αστικά δικαστήρια. Το μαχαίρι
συνάδελφοι το κρατούσαν όλοι. Το ίδιο πρόσωπο μόνο που ο καθένας διατηρεί μια
ξεχωριστή μάσκα. Η Χ.Α. γιατί ένα τέτοιο φασιστικό νεοναζιστικό μόρφωμα μόνο
έτσι μπορεί να επιβιώνει,, τα ΜΜΕ που τους συγκάλυπταν, το αστικό κράτος με την
τρισάθλια κυβέρνηση, τελικά το ίδιο το σύστημα που τους δημιουργεί τους
συντηρεί και τους ανεβάζει. Είναι γνωστό άλλωστε πως σε περιόδους κρίσης του
κεφαλαίου το φίδι που μεγάλωνε με τη φροντίδα και τις ευχές του καπιταλισμού,
βγαίνει στο δρόμο και δαγκώνει.
Στις μεγαλειώδεις αντιφασιστικές πορείες των
τελευταίων ημερών συμμετείχαν οι απεργοί καθηγητές και διοικητικοί, οι γιατροί
και διάφοροι άλλοι κλάδοι, στις οποίες βέβαια δεν έλειψε η μαζική παρουσία τόσο
των μαθητών όσο και των φοιτητών.
Ξέρουμε
καλά τι σημαίνει να παλεύεις για δημόσια δωρεάν παιδεία, για μια παιδεία
σύμφωνα με τα μέτρα και τις ανάγκες μας. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης και
βασισμένη στις υποδείξεις του Μνημονίου ΙΙΙ η «πολύπαθη» παιδεία. Με την
δημιουργία του νέου Λυκείου τώρα αλλά και με την όλο και πιο αντιδραστική
επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση( βλ. νόμος πλαίσιο, σχ. Αθηνά) μας γίνεται
ξεκάθαρο καθημερινά τι θέλουν να κάνουν.
Η δημιουργία ενός νέου μοντέλου
εργαζομένου πειθήνιου και υποταγμένου, που θα δουλεύει με ελαστικούς όρους
εργασίας, μισθούς πείνας και ανασφάλιστα. Με κύρια χαρακτηριστικά του την
εξειδίκευση και την κατάρτιση. Η ολόπλευρη γνώση είναι όρος «ταμπού» για την
κυβέρνηση. Εντεταμένες είναι οι προσπάθειες της για την δημιουργία μιας
παιδείας-προνόμιο καταρρίπτοντας όποια έννοια δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα από
αυτή. Μας θέλουν αδιάβαστους, αμόρφωτους και ανειδίκευτους. Έτσι θα ‘μαστε πιο
εύκολοι γι αυτούς. Με την υποχρηματοδότηση (από το κόψιμο των αποθεματικών) των
ιδρυμάτων και σε συνδυασμό με τις δυσκολίες που θέτει στα παιδιά των φτωχών
λαϊκών οικογενειών η δομή και το πρόγραμμα του νέου λυκείου όλο και
περισσότεροι είτε πετιούνται με τις κλοτσιές έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση
είτε δεν έχουν καν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν.
Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με το Τ.Ε.Ι.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι γνωστά.
Οι θέσεις για την στέγαση λιγοστές και λιγοστεύουν κι άλλο, οι κάρτες για την
σίτιση, που μας θέλουν να αποδεικνύουμε και να ανταγωνιζόμαστε στο ποιος είναι
ο πιο φτωχός και η συνεχόμενη μείωση και του αριθμού των καρτών, τα οικονομικά
απλησίαστα αναλώσιμα, η ασύμφορη μετακίνηση μας στους χώρους των ιδρυμάτων
κάνουν την καθημερινότητα μας όλο και πιο δύσκολη. Μακάρι όμως να ήταν μόνο
αυτά. Το «πλάνο» δεν σταματά εκεί. Με την μείωση τόσο των διοικητικών υπαλλήλων
σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, η κυβέρνηση στις αρχές του προηγούμενου μήνα μας ενημέρωσε πως
θα κινηθεί στις 1.500 απολύσεις και διαθεσιμότητες «προτείνοντας» στα τμήματα
να λειτουργούν με 25 ΙΔΑΧ, όσο και των ωρομισθίων οι οποίοι πλέον αντιμετωπίζουν
ζητήματα βιοπορισμού διότι βρίσκονται απλήρωτοι από το Φλεβάρη του 2013 και
εργασιακά «στον αέρα» καθώς δεν έχουν υπογραφεί συμβάσεις ενός ακαδημαϊκού
έτους. Τα προβλήματα των ωρομισθίων έρχονται να ολοκληρωθούν με τις
αντιεκπαιδευτικές συνθήκες εργασίας (αναλαμβάνοντας υπεράριθμα τμήματα) αλλά
και με το φόβο μιας επικείμενης λήξης συνεργασίας με το ΤΕΙ. Εφαρμόζοντας τις
βασικές πτυχές του σ. Αθηνά (συγχώνευση
και κατάργηση τμημάτων και ολόκληρων σχολών) έρχεται να ολοκληρωθεί το σκηνικό
του τρόμου. Πιο συγκεκριμένα, ο σύλλογος της ΣΔΟ του οποίου τμήματα έχουν
συγχωνευτεί, ενώ το τυπικό εξάμηνο έχει ξεκινήσει 2 βδομάδες πριν, τα μαθήματα
ακόμα να γίνουν, το πρόγραμμα σπουδών έχει αλλάξει και έχει δοθεί στους
φοιτητές χωρίς όμως να έχουν γίνει διευκρινήσεις ως προς τις αντιστοιχίες και
αναγνωρίσεις των μαθημάτων. Μετά τη συγχώνευση αυτή δεν μας έχει γίνει γνωστό
πως ακριβώς θα λειτουργεί η σχολή και πολύ πιθανόν να μας φέρει αντιμέτωπους με
το πρόβλημα των υπεράριθμων μαθημάτων και εργαστηρίων με τελικό αποτέλεσμα τις
λίστες αναμονής. Το πρόβλημα αυτό το γνωρίζουν καλά οι συνάδελφοι του συλλόγου
της ΣΤΕ καθώς κάθε εξάμηνο όλο και πιο δύσκολο είναι για αυτούς να
παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους. Η έλλειψη καθηγητών δημιουργεί μία τεράστια σειρά
από φοιτητές εν αναμονή καθυστερώντας έτσι την δυσβάστακτη οικονομικά γι αυτούς
φοιτητική ζωή. Να παλεύουμε συνάδελφοι για να χωθούμε σε ένα υπεράριθμο τμήμα
και οι λίστες αναμονής να μην έχουν τελειωμό. Τέτοια παιδεία μας προσφέρουν. Αντίστοιχα,
και το τμήμα της Κοινωνικής Εργασίας στην ίδια μοίρα είναι (κατηργημένο βάση
σχεδίου). Με τρεις μόνιμους καθηγητές και σχεδόν καθόλου ωρομίσθιους είναι αυτή
τη στιγμή το τμήμα. Ένα τμήμα που τόσα χρόνια στηρίζονταν στο έκτακτο προσωπικό
του καθώς για μονιμοποιήσεις ούτε λόγος! Μεγάλο πρόβλημα αντιμετώπισε και το
προηγούμενο εξάμηνο με τις πρακτικές που τώρα έτσι όπως φαίνεται το πράγμα θα
γιγαντωθεί. Ακόμα δεν μας έχει απαντηθεί συνάδελφοι τι θα γίνουν αυτοί που
μπορεί να χρωστάν ένα μάθημα από τα πρώτα εξάμηνα. Αναθέσεις στους καθηγητές
δεν έχουν γίνει και δύο βδομάδες τώρα σε διάφορα πηγαδάκια του διαδρόμου
συζητάμε γι αυτά χωρίς καμία περαιτέρω ενημέρωση.
Αυτή την παιδεία θέλουμε, αυτή αξίζουμε;
Μια απάντηση στο μέλλον που μας φτιάχνουν, ένα μέλλον
γεμάτο ανεργία, ημιμάθεια, ανασφάλεια. Με παντιέρα μας τις συλλογικές διεκδικήσεις
μέσα από τις διαδικασίες του συλλόγου μας και υλοποιώντας τις αποφάσεις του, για
ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά
δικαιώματα σε αυτό, για δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, συγγράμματα για όλους. Χρέος μας συνάδελφοι
είναι να δώσουμε μια ηχηρή, μαζική, δυναμική και αγωνιστική απάντηση σ’ όλα αυτά που μας ετοιμάζουν. Να
σπάσουμε το φόβο που μας θέλει υποταγμένους.
