Η χρονιά φέτος ξεκίνησε με ακόμη περισσότερες
ελλείψεις σε σχέση με πέρσι που ήδη τα πράγματα ήταν σε οριακή κατάσταση. Ο αριθμός των
διδασκόντων μειώθηκε, η εντατικοποίηση καλά κρατεί και ακόμη και δεδομένα
παλαιότερων χρόνων παύουν ξαφνικά να ισχύουν . Την ίδια στιγμή, παρόλο που οι
ελλείψεις αυτές παρουσιάζονται σαν
«δεινά που φέρνει η κρίση», το μεγάλο κόστος των σπουδών δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση για μας. Όσο για
κεκτημένες παροχές όπως η δωρεάν σίτιση
και στέγαση, όχι απλά δεν προσφέρονται σε όλους αλλά ούτε καν στους «τυπικά
δικαιούχους». Την ίδια στιγμή, και σε μια κατάσταση που ήδη η πρόσβαση ακόμα
ακόμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι
δύσκολη ή ακατόρθωτη για πολλούς το ίδιο το περιεχόμενο των σπουδών μας
προσαρμόζεται στις ανάγκες των
επιχειρήσεων μέσα κι έξω απ’το πανεπιστήμιο. Οι αλλαγές στα προγράμματα
σπουδών δείχνουν ακριβώς αυτή την επιδίωξη και στοχεύουν τόσο στην εκμετάλλευση
της έρευνας που παράγεται μέσα στο Πανεπιστήμιο όσο και στην προετοιμασία
εκείνων των απόφοιτων εργαζομένων που θα
συμφέρουν και θα «βολεύουν» την αγορά εργασίας.
Σε μια τέτοια λοιπόν ζοφερή πραγματικότητα καλούμαστε να πάρουμε θέση και να δράσουμε
για θέματα που μας αφορούν. Πρέπει να
ανοίξουμε μια πλατειά συζήτηση για το τι, αρχικά θέλουμε απ’αυτή τη σχολή. Πώς θέλουμε να σπουδάζουμε, τι θέλουμε να
μάθουμε, με ποιο τρόπο και τελικά με ποια μέσα και δράσεις μπορούμε να τα
διεκδικήσουμε. Πώς τελικά, μέσα από
συλλογικούς αγώνες ορίζουμε οι ίδιοι τη θέση μας μέσα και έξω απ’τη σχολή,
πώς απαντάμε σε μια κατάσταση που όσο
πάει γίνεται χειρότερη. Πρέπει να βρούμε
τρόπους ώστε να συζητήσουμε συλλογικά,
να προβληματιστούμε συλλογικά και τελικά να καταλήξουμε σε λύσεις σε ζητήματα που ανοίγουν καθημερινά. Ως
ΕΑΑΚ επειδή αντιλαμβανόμαστε την
κατάσταση διάλυσης που έχει επέλθει στους Φ.Σ του τει Πατρας τα τελευταία
χρόνια θέλουμε να περιγράψουμε με το σύνολο των αγωνιζόμενων σπουδαστών ένα
σχέδιο που θα φέρει σε νεες θέσεις μάχης
το φοιτητικό κίνημα και θα βάζει μπροστά τις αναγκες των σπουδαστών με
πολύμορφους τρόπους και δράσεις.Να δώσουμε την μάχη της ανασυγκρότησης των
Φ.Σ και των γενικών συνελευσεων μέσω δυναμικών παρεμβάσεων και κοινητοποιήσεων οικοδομόντας ορους οξυνσης και αντεπίθεσης στη σύγχρονη
βαρβαρότητα που μας επιβάλουν. Σε μία κατάσταση όμως που βλέπουμε σε μικρότερο
ή μεγαλύτερο βαθμό μια αποστροφή προς κάθε συλλογική διαδικασία, πιστεύουμε πως
πρέπει με κάθε τρόπο να μετρήσουμε βήματα στην αναζωογόνηση των γενικών συνελεύσεων και στην προετοιμασία των συλλόγων
για τις μάχες που έρχονται διερευνώντας
την δυνατότητα-αναγκαιότητα δημιουργίας πρωτοβουλιών αγώνα. Οι πρωτοβουλίες
αγώνα δεν θα μπορούσαν παρά να στοχεύουν στην ενδυνάμωση των γενικών συνελεύσεων
και στην ανασυγκρότηση των συλλόγων. Η
γενική συνέλευση είναι το ανώτερο όργανο των φοιτητών, και αυτό γιατί μέσα
από αυτήν την διαδικασία οι φοιτητές ενός συλλόγου μπορούν να συζητήσουν για
όλα τα ζητήματα που τους αφορούν και να παλέψουν για την επίλυσή τους.
Την
ώρα που όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε μια χαμένη γενιά πρέπει
εμείς ίδιοι πρώτα να συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητες που ανοίγονται αν
προβληματιστούμε και παλέψουμε όλοι μαζί. Με
αρχή το φοιτητικό συλλαλητήριο στις 3 Νοέμβρη, και την ανάγκη μαζικής
επανεμφάνισης του φοιτητικού κινήματος να ανοίξει ένα νέος γύρος αγώνων που θα
κορυφώνεται στο επέτειο του Πολυτεχνείου. Με οχήματα τις μαχητικές –δυναμικές
Γενικές Συνελεύσεις αλλά και της
διαδικασίες εντός των συλλόγων το φοιτητικό κίνημα να βγει μπροστά στη μάχη
της γενιάς μας για να βγάλουμε τα δικαιώματα μας μπροστά, να διεκδικήσουμε τις
σπουδές που μας αξίζουν, να περιγράψουμε
εμείς οι ίδιοι το μέλλον που θέλουμε, χωρίς να επιτρέπουμε σε κανέναν να
αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς!
