Στις
17 Σεπτέμβρη συμπληρώνεται ένας χρόνος
απ’ το θάνατο του αντιφασίστα καλλιτέχνη
Παύλου Φύσσα, απ’ το μέλος της Χρυσής
Αυγής, Γιώργο Ρουπακιά μπροστά στα μάτια
της ομάδας ΔΙΑΣ στο Κερατσίνι. Πολυπληθείς
διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες έρχονται
σαν επακόλουθα της οργής του αντιφασιστικού
κινήματος που απ’ τη μεριά της η κυβέρνηση
προσπαθεί να ελέγξει με βαρύγδουπους
αφορισμούς που καταγγέλλουν «τη βία
απ’ όπου κι αν προέρχεται», το στήσιμο
της θεωρίας των δυο άκρων και τη σύλληψη
στελεχών της Χ.Α. για σύσταση εγκληματικής
οργάνωσης. Ένα χρόνο μετά, η ίδια η
επικαιρότητα (αποφυλάκιση Κασσιδιάρη,
σκάνδαλο Μπαλτάκου κ.α.) επιβεβαιώνει
πως όλα αυτά δεν ήταν παρά μια προσπάθεια
αποπροσανατολισμού και πειθάρχησης
του κόσμου που κατέβηκε στο δρόμο. Τα
Μ.Μ.Ε. προφανώς ενίσχυσαν αυτή την
κυβερνητική τακτική, με προσποιητή
ανησυχία για τον φασισμό που ξαφνικά
μας χτύπησε την πόρτα, προβάλλοντας
βέβαια με κάθε αφορμή το ιδεολόγημα των
«δύο άκρων». Ήταν όμως πράγματι ξαφνική
και αναπάντεχη η εκδήλωση του πραγματικού
προσώπου της Χρυσής Αυγής και η άνοδός
του ή μήπως είχε δώσει το στίγμα του
καιρό πριν, και όλοι οι κυβερνητικοί
παράγοντες σε συνδυασμό
με τα Μ.Μ.Ε το
αποσιωπούσαν; Ή για να το πούμε πιο
απλά, μήπως η Χ.Α. αποτελούσε ανέκαθεν
δεκανίκι και εργαλείο του ίδιου του
συστήματος, που απλά περίμεναν να
χρησιμοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή;
Η δολοφονία του Π. Φύσσα όμως δεν ήρθε
σαν κεραυνός εν αιθρία, αντίθετα ήταν
ακόλουθο μιας σειράς δολοφονικών
επιθέσεων (επίθεση κατά των συνδικαλιστών
του ΠΑ.ΜΕ στο Πέραμα, δολοφονία του Σ.
Λουκμάν, επιθέσεις σε μετανάστες κ.α)
που αποτελούσαν μεθοδευμένο τρόπο
δράσης της Χ.Α..
Ένα
χρόνο μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει…
Μετά από τόνους μελανιού σε εφημερίδες,
εκατοντάδες αναλύσεις, δεκάδες τηλεοπτικά
πάνελ… Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής
μπαινοβγαίνουν στα δικαστήρια με σωρεία
κατηγοριών, όμως μόνο ελάχιστοι
προφυλακίστηκαν. Οι καναλάρχες τους
κλείνουν τα μικρόφωνα ενώ καθημερινά
τους διαφήμιζαν. Οι δημοσιογράφοι τους
κατακεραυνώνουν, ενώ πριν τους εγκωμίαζαν.
Αυτοί που “δεν ήξεραν”, είχαν αποδείξεις
από το 1987. Οι εφοπλιστές που τους
χρηματοδοτούσαν συνεχίζουν να κερδοσκοπούν
στο απυρόβλητο. Η αστυνομία που τους
“κυνηγάει”, δεν ασχολείται με τους
φασιστικούς θύλακες που είναι γεμάτα
τα σωθικά της. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση
είναι αυτή που επιβάλλει τα πιο βίαια
μέτρα για τον λαό, καταστέλλει
κινητοποιήσεις, ποινικοποιεί αγώνες
και πετσοκόβει δημοκρατικά δικαιώματα
και ελευθερίες!
Η
δολοφονία του Φύσσα δεν αποτελεί για
μας ούτε μνημόσυνο, ούτε αφορμή για
μεμψιμοιρίες, αντίθετα αντιλαμβανόμαστε
την πράξη αυτή ως εφαλτήριο ενδυνάμωσης
της αντιφασιστικής μας δράσης. Παλεύουμε
για την καταπολέμηση του φασισμού τόσο
μέσα στο ίδιο το πανεπιστήμιο, όσο και
στην κοινωνία γενικότερα με τρόπο
συλλογικό και συντονισμένο.
Μόνο ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να
ξεριζώσει την σκουριά του φασισμού και
του συστήματός του από τις γειτονιές
μας. Όπως λέει και ο Παύλος σε ένα τραγούδι
του ούτε θα κλάψουμε ξανά για τον χαμό
του, ούτε θα φοβηθούμε κανένα φασιστικό
απολίθωμα. Αντίθετα με τους ανυποχώρητους
αγώνες σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό,
ιδεολογικό και στο δρόμο) θα τους
κλωτσήσουμε δυνατά ξανά μέσα στο
χρονοντούλαπο της ιστορίας.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18/9 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
