Έξι
χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξη
Γρηγορόπουλου και την κοινωνική έκρηξη
που ακολούθησε με αφορμή την δολοφονία,
φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει
να προσθέσει δίπλα στους χιλιάδες
ανθρώπους που αυτοκτόνησαν στην Ελλάδα
του Μνημονίου, στους δεκάδες που κάηκαν
σε σπίτια χωρίς θέρμανση, στους τόσους
που πνίγηκαν ή πέθαναν στα ματωμένα
σύνορα της άθλιας Ευρωπαϊκής Ένωσης κι
έναν νεκρό απεργό πείνας. Θέλουν να
στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλη τη
νεολαία, σε όλο το λαό, πως η κυβέρνηση,
η ΕΕ και το ΔΝΤ, ο καπιταλισμός δεν
παζαρεύουν. Πως είναι αδίστακτοι και
αποφασισμένοι να συνεχίσουν, με κάθε
κόστος, την επίθεση στον κόσμο της
εργασίας.Την στιγμή λοιπόν
που συμβαίνουν όλα αυτά έρχεται και η
ψήφιση νέων μέτρων με ότι αυτό συνεπάγεται
για τα βάρη που έρχονται να προστεθούν
στις πλάτες κάθε εργαζόμενου και
νεολαίου.
Την
στιγμή λοιπόν, της μεγαλύτερης κρίσης,
επικρατεί από την κυβέρνηση και τα
αστικά επιτελεία η λογική του σαρώματος
σε όλα τα επίπεδα, η οποία συνοδεύεται
με την αυταρχική θωράκιση του κράτους,
η οποία και εκφράζεται μέσω της
εκτεταμμένης βίας, της κρατικής καταστολής
και συνολικής επίθεσης σε δημοκρατικά
δηκαιώματα και ελευθερίες.
Ενάντια
στο κλίμα τρομοκρατίας που έχουμε βιώσει
όλο το προηγούμενο διάστημα (7.000 ΜΑΤ
στις 17 Νοέμβρη, κλείσιμο Νομικής, κτλ)
την περασμένη εβδομάδα ο λαός και η
νεολαία, μέσα από μαζικές διαδηλώσεις
απαίτησαν την άμεση ικανοποίηση των
αιτημάτων του Ν. Ρωμανού και αντιστάθηκαν
στις πολιτικές που στήνουν στο εκτελεστικό
απόσπασμα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες
μας και κυριολεκτικά δολοφονούν την
νεολαία. Η κατάσταση αυτή
κλιμακώθηκε στις πορείες για την επέτειο
της 6ης Δεκέμβρη, όπου μέσα από πολύ
μαζικές και μαχητικές πορείες εκφράστηκε
η οργή του κόσμου για τoν
αργό θάνατο στον οποίο υποβάλλει η
κυβέρνηση τον Ν. Ρωμανό, για τον εργασιακό
και κοινωνικό μεσαίωνα που μας έχει
επιβληθεί. Εκεί για ακόμη
μια φορά, το κράτος προσπάθησε να
τρομοκρατήσει τον κόσμο που κατέβηκε
στον δρόμο, είτε με την αλόγιστη καταστολή
της αστυνομίας, είτε με την συκοφάντηση
από πλευράς καθεστωτικών ΜΜΕ.
Τώρα
είναι η ώρα να αντιδράσουμε!
Στην παρούσα φάση το φοιτητικό
κίνημα καλείται ως πολιτικό και συνολικό
νεύρο της νεολαίας να καθορίσει τις
εξελίξεις και να ενοποιήσει την πληττόμενη
νεολαία, δίνοντας απάντηση στο ευρύτερο
κοινωνικό πρόβλημα, κόντρα στην ανεργία,
την επισφάλεια, την μετανάστευση, τις
διαγραφές φοιτητών.
Μαζί και με τους διοικητικούς
του πανεπιστημίου που εναντιώνονται
στις απολύσεις και έχουν ήδη μπει σε
νέο κύκλο κινητοποιήσεων, τις απλήρωτες
καθαρίστριες, τους γονείς μας που βλέπουν
τους μισθούς τους να πετσοκόβονται και
να μένουν άνεργοι να συγκροτήσουμε
το αναγκαίο μέτωπο Παιδείας-Εργασίας,
για πάλη για ζωή με ελευθερίες, μόνιμη
δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες, μόρφωση
που να απελευθερώνει.
Κόντρα στην ανάθεση και
στην κοινοβουλευτική λύση, εμείς
επιμένουμε στο σπάσιμο της εκλογικής
αναμονής, οργανωνόμαστε μέσα από τις
γενικές μας συνελεύσεις και τον συντονισμό
τους. Η νεολαία πρέπει και θα ζήσει
ελεύθερη, ενάντια στον σύγχρονο αυταρχισμό
και την τρομοκρατία, ενάντια στην παιδεία
των λίγων και τις δουλείες με μισθούς
πείνας. Παίρνουμε την κατάσταση στα
χέρια μας για να βγει η νεολαία και ο
λαός στο προσκήνιο και να επιβάλλει τις
ανάγκες του.
ΝΙΚΗ
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
ΑΓΩΝΑΣ
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ–ΔΟΥΛΕΙΑ–ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚA
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
