Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Το τέλος της βωβής και μακράς προεκλογικής περιόδου ήρθε με την ανάδειξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μια συγκυβέρνηση που βρίθει αντιφάσεων και ανεπαρκειών, μια κυβέρνηση που έρχεται μετά από εκλογές όπου οι εκφραστές της πολιτικής των μνημονίων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) καταποντίστηκαν. Σε αυτήν την κατεύθυνση συνέβαλαν καθοριστικά οι κινηματικές αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν στα κυρίαρχα μέτωπα όπου εκτυλισσόταν αυτή η πολιτική. Όμως δεν είναι αυτό το τέλος του δρόμου και των μνημονίων.Η νέα κυβέρνηση συντηρεί τη στρατηγική κατεύθυνση της πρόσδεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρώ και το ΝΑΤΟ, αναγνωρίζει το χρέος και διαπραγματεύεται τους όρους πιο «ανθρώπινης» αποπληρωμής του, δεσμεύοντας έτσι το λαό και τη νεολαία σε μια «βιώσιμη» λιτότητα, ακολουθώντας ένα σχέδιο αστικής διαχείρισης χωρίς γυρισμό και καλλιεργώντας μια λογική ταξικής συμφιλίωσης στο πλαίσιο της ομαλότητας.
Αντεπίθεση για τη Ρήξη και την Ανατροπή!
Απέναντι
σε αυτά το λαϊκό κίνημα πρέπει να
απαντήσει, όπως απάντησε όλα τα προηγούμενα
χρόνια με τους ανυποχώρητους αγώνες.
Κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει για
εμάς, χωρίς εμάς! Για να μπορέσουμε,
λοιπόν, να ξεφύγουμε από τη ρεαλιστική
λύση που προτείνει ως μονόδρομο η
κυβέρνηση, χρειάζεται μαζικό κίνημα
που θα «σκίσει» παλιά και θα αποτρέψει
νέα μνημόνια σε μια μάχη που δεν έχει
ακόμα κριθεί.
Η νεολαία στην περίοδο της κρίσης
Η
συνθήκη που βιώνει η νεολαία παραμένει
καταπιεστική. Στα Πανεπιστήμια η
εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, προχωράει
κανονικά και ιδιαίτερα σε αυτό της
Πάτρας, η Σύγκλητος προχωράει την επιβολή
διδάκτρων (αρχικά) στα μεταπτυχιακά,
καθώς και σε σύναψη συμφωνίας με τον
ΣΕΒ. Οι ρυθμοί σπουδών εντατικοποιούνται
μέρα με τη μέρα, διαμορφώνοντας μία
ασφυκτική καθημερινότητα για όλους
τους φοιτητές, ιδιαίτερα για όσους
αναγκάζονται να δουλεύουν. Η εργασιακή
προοπτική των αποφοίτων κινείται σε
ένα πλαίσιο ανεργίας, επιστημονικής
μετανάστευσης, εργασιακής επισφάλειας,
αμισθί εργασίας, voucher
και έλλειψης δυνατότητας συνδικαλιστικής
έκφρασης και δράσης, ενώ και οι νέοι
εργαζόμενοι που δεν εντάχθηκαν ποτέ
στο Πανεπιστήμιο δουλεύουν ανασφάλιστοι
όλη μέρα για μισθούς πείνας.
Το φοιτητικό κίνημα έδωσε το παρόν!
Όλο
το προηγούμενο διάστημα το φοιτητικό
κίνημα πρωτοστάτησε στους μικρούς και
στους μεγάλους αγώνες του λαού και της
νεολαίας. Με τις πολύμορφες μάχες του
ενάντια στις διαγραφές, την συμμετοχή
του στο κίνημα αλληλεγγύης στον Ν.
Ρωμανό, τη μάχη για δωρεάν Σίτιση –
Στέγαση – Μετακίνηση, τη μάχη ενάντια
στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, τη μάχη
ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς
και το αυταρχικό καθηγητικό μπλοκ, την
μάχη ενάντια στον φασισμό, τη μάχη για
την ανατροπή της συγκυβέρνησης ΝΔ –
ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής της ΕΕ και του
ΔΝΤ. Έδειξε ότι από τον πιο μικρό μέχρι
τον πιο μεγάλο αγώνα μπορεί να συγκρούεται
και να νικά!
Νέο
πολυνομοσχέδιο για την παιδεία
Νέες
προκλήσεις και μάχες για το φοιτητικό
κίνημα
Ένας
νέος γύρος αναμέτρησης ενάντια στο
σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης,
η οποία συνεχίζει να εκφράζεται και
μέσα από το νέο πολυνομοσχέδιο, ακόμα
κι αν λόγω των κινημάτων και των αγώνων
του προηγούμενου διαστήματος κατοχυρώνεται
μέσα σε αυτό μερίδα των αιτημάτων του
φοιτητικού κινήματος, όπως οι διαγραφές,
τα Συμβούλια Ιδρύματος κ.α. Δε βάλλονται
οι κεντρικοί πυλώνες της εκπαιδευτικής
αναδιάρθρωσης, όπως η ένταση της
επιχειρηματικής λειτουργίας και των
ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, η
αξιολόγηση, η διάσπαση των πτυχίων και
η υποχρηματοδότηση.
Η
απάντηση πρέπει να είναι σαφής: Το
Πολυνομοσχέδιο τους δε χωράει τις
διεκδικήσεις μας! Δε μας καλύπτει, θα
συγκρουστούμε με αυτό και θα επιβάλλουμε
τις χρόνιες διεκδικήσεις του φοιτητικού
κινήματος για την ανατροπή του συνόλου
της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
Τώρα είναι η ώρα!
Το
φοιτητικό κίνημα δεν εφησυχάζεται, δε
συναινεί και δεν αναμένει. Τώρα
είναι η ώρα για ένα ανασυγκροτημένο
φοιτητικό κίνημα με μόνιμη παρουσία
και επιθετικά χαρακτηριστικά, ως κομμάτι
του ευρύτερου κινήματος λαού και νεολαίας
για την έναρξη ενός γύρου οικονομικής,
πολιτικής και ιδεολογικής αντεπίθεσης
με ορίζοντα την ικανοποίηση όλων των
αιτημάτων μας. Τώρα
είναι που πρέπει να κεντρικοποιηθεί η
μάχη ενάντια στο ΔΝΤ και την ΕΕ, η μάχη
για την διαγραφή του Χρέους.
Τώρα
είναι η ώρα που πρέπει να συμβάλει στην
μάχη ενάντια στο νέο μνημόνιο που έρχεται
τον Ιούνιο. Τώρα
είναι η ώρα που πρέπει να παλέψει ενάντια
στην δέσμευση των αποθεματικών των
Πανεπιστημίων και των Δήμων. Τώρα
είναι η ώρα να σπάσει στην πράξη η
εντατικοποίηση και η πειθάρχηση των
φοιτητών και η καθηγητική αυθαιρεσία.
Τώρα
είναι
η ώρα που πρέπει να διεκδικήσουμε :
- Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς κανένα αποκλεισμό
- Πλήρη κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου και όποιων νόμων συμπυκνώνουν το σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης
- Επανακατοχύρωση και διεύρυνση του ασύλου στο πανεπιστήμιο και στους χώρους δουλειάς
- Δουλειά με αξιοπρέπεια, μόνιμη και σταθερή για όλους
- Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση. Ενάντια στην συνέχιση της πολυδιάσπασης των γνωστικών αντικειμένων και απαξίωσης των πτυχίων
- Κατάργηση της αξιολόγησης
- Πλήρη κρατική χρηματοδότηση για όλες τις λειτουργίες των Πανεπιστημίων και επαναπρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων
Σε
αυτή τη διαδικασία όπλα μας είναι οι
Φοιτητικοί μας Σύλλογοι, οι μαζικές
Γενικές Συνελεύσεις και ο συντονισμός
τους σε πανελλαδικό επίπεδο, μέσα από
την ενδυνάμωση των συλλογικών διαδικασιών
και την καθημερινή ενεργό πολιτική
κουβέντα στις σχολές.
Το
διακύβευμα των φοιτητικών εκλογών
Οι
φετινές φοιτητικές εκλογές αποκτούν
ιδιαίτερο νόημα. Κρίνεται το κατά πόσο
θα συγκροτηθεί ένα ρεύμα στη νεολαία
που στο ιστορικό δίπολο ανάμεσα στο
συμβιβασμό με το ρεαλισμό και στην
επιβολή των διεκδικήσεων θα επιλέξει
το δεύτερο. Διακυβεύεται το κατά πόσο
θα παρέμβει η νεολαία στη συγκυρία και
δε θα μείνει αμέτοχη στη διαπραγμάτευση
του μέλλοντός της. Ανοίγεται
ο δρόμος να πάρουμε την τύχη μας στα
χέρια μας, να συγκρουστούμε με την
υποταγή, να ζήσουμε αλλιώς, να ζήσουμε
ελεύθερα. Κόντρα
στα σχέδια των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ για εφαρμογή
του συνόλου της πολιτικής που υποθηκεύει
το μέλλον της νεολαίας, χώρια από τη
λογική μοναστηριού, ανάθεσης και
κινηματικής υποχώρησης του ΜΑΣ-ΠΚΣ και
μακριά από τη λογική του κυβερνητικού
ακολουθητισμού και της ανάθεσης που
καλλιεργεί η ΑΡΕΝ, όντας η συνδικαλιστική
παράταξη της κυβέρνησης μέσα στα
Πανεπιστήμια. Κόντρα στη λογική του
λευκού και του άκυρου που είναι επικίνδυνη
ψήφος, καθώς συμβάλει στην αποπολιτικοποίηση
και τον ατομικό δρόμο για τη νεολαία
Ψηφίζουμε ΕΑΑΚ!
Σε
αυτή την κατεύθυνση καλούμε κάθε φοιτητή
στις 13 Μάη να στηρίξει ανοιχτά ένα
διαφορετικό σχέδιο μαζικού ανυποχώρητου
αγώνα μέχρι την υλοποίηση όλων των
παραπάνω, να ενισχύσει τα ψηφοδέλτια
και τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. που βάζει
στόχο την ανασυγκρότηση του φοιτητικού
κινήματος, για να συγκρουστεί με την
αντιλαική και αντιεκπαιδευτική πολιτική
κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Απευθυνόμαστε, επίσης,
σε αριστερά σχήματα και συλλογικότητες
που αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα
στράτευσης στο δρόμο της ρήξης και της
ανατροπής, ανεξάρτητα από το μετερίζι
που προέρχονται και τις πολιτικές
επιλογές που πήραν στο παρελθόν.
Έτσι
13 Μάη ψηφίζουμε ενάντια στις λογικές
του ατομικού δρόμου, της υπομονής και
της ανάθεσης. Ψηφίζουμε την αριστερά
που εκφράζει το μονοπάτι της ανατροπής,
μέσα από τα κινήματα νεολαίας και
εργαζομένων.
Την
Αριστερά που είναι:
Ανεξάρτητη
από
την αστική πολιτική και την κυρίαρχη
ιδεολογία.
Ασυμβίβαστη,
καθώς δεν αρκείται στο ελάχιστο που
μπορεί να προσφέρει ο κάθε διαχειριστής,
αλλά είναι ανυποχώρητη στο σύνολο των
διεκδικήσεών της!
Επαναστατική,
γιατί θα συνεχίσει με επιμονή και υπομονή
να συγκρούεται και να έρχεται σε ρήξη
με το ευρώ, την ΕΕ, το χρέος.
Μετωπική,
γιατί θα προσπαθήσει να εκφράσει όλες
εκείνες τις φωνές αμφισβήτησης στο
εσωτερικό των πανεπιστημίων, στην
προσπάθεια οικοδόμησης μια άλλης
αριστεράς!
13
Μάη στηρίζουμε – ψηφίζουμε
Ε.Α.Α.Κ.
«Και
να γιατί είμαι το πνεύμα της ανταρσίας,
γιατί
στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται
φέρνω
τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται.
Είμαι,
κάθε φορά, το μέλλον. »
Ε.Α.Α.Κ.
Πάτρας σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
