Την Τετάρτη 23/2, χιλιάδες φοιτητών και εργαζομένων, συμμετείχαν στη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην πιο ληστρική επίθεση (κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ) σε εργαζόμενους και νεολαία τα τελευταία χρόνια. Αυτή η διαδήλωση , μία από τις μαζικότερες μεταπολιτευτικά κατάφερε την συμπόρευση όλων των απεργιακών μπλοκ στο δρόμο κόντρα σε γραφειοκρατικές και σεχταριστικές λογικές , προωθώντας την αγωνιστική ταξική ενότητα και δείχνοντας τις διαθέσεις του κινήματος για συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η πρόθεση της Αστυνομίας να διαλύσει την πορεία ήταν εμφανής από την αρχή, με αποκορύφωμα λίγο πριν το τέλος αυτής, όπου σύσσωμα ΜΑΤ και Ασφάλεια άρχισαν να κυνηγούν στα τυφλά διαδηλωτές με σκοπό τη σύλληψή τους.
Κατά τη διάρκεια του ανθρωποκυνηγητού αυτού, ασφαλίτες ντυμένοι με πολιτικά, αφού ακινητοποίησαν το σύντροφό μας Χρήστο Τζελέπη, τον ξυλοκόπησαν και ύστερα τον προσήγαγαν στη Γ.Α.Δ.Θ απ’ όπου και μας ανακοινώθηκαν μετά από ώρες οι κατηγορίες σύλληψής του.
Άμεσα το πανό των φοιτητικών συλλόγων κατευθύνθηκε προς την αστυνομική διεύθυνση για να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του στο συναγωνιστή και να φωνάξει δυνατά πως το φοιτητικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ. Η στάση της Αστυνομίας εξακολουθούσε να είναι προκλητική, αφού ούτε καν μας επετράπη να πλησιάσουμε το κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης, παρατάσσοντας ΜΑΤ στο διάβα μας.
Με τη λήξη της κινητοποίησης καλέσαμε άμεσα Δ.Σ σε όλες τις σχολές προκειμένου να υπάρξουν ψηφίσματα αλληλεγγύης στον Χ.Τ, καθώς την επομένη στις 11 πμ περνούσε αυτόφωρη διαδικασία στα δικαστήρια. Προς έκπληξη όλων όμως, η παράταξη της ΠΚΣ με έναν αρκετά φυσικό τρόπο καταψήφισε όλα τα ψηφίσματα ή προσπάθησε να καταθέσει άλλα αντιπαραθετικά τα οποία δεν ανέφεραν καν σημεία υπεράσπισης ως προς το διωκόμενο σύντροφό μας. Παράλληλα, διαρκής ήταν και ο τόνος ειρωνείας τους όσον αφορά την αθωότητα του Χ.Τ (δεν ήμασταν μπροστά, δεν ξέρουμε τι έκανε κτλ.) κάτι το οποίο δε σκέφτηκαν να αμφισβητήσουν ούτε οι καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Ενώ τέλος, η στάση τους ξεπέρασε κάθε όριο δοσιλογισμού όταν μέχρι και 20 λεπτά πριν ξεκινήσει το δικαστήριο στο οποίο και είχε κανονιστεί συγκέντρωση αλληλεγγύης αρνούνταν να σφραγίσουν την απόφαση υπεράσπισης του ΔΣ του Συλλόγου Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων (σύλλογος στον οποίο ανήκει ο Χ.Τ.) την ίδια στιγμή που αυτή είχε υπερψηφιστεί σε άλλους 23 συλλόγους και στο σωματείο του ΟΤΕ στον οποίο εργάζεται.
Η δίκη διενεργήθηκε εν τέλει δύο μέρες μετά τη σύλληψη με την έντονη παρουσία αλληλέγγυων συμφοιτητών και συναγωνιστών. Η αντιφατικότητα των καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας, η παράλληλη παρουσία δυνάμεων ΜΑΤ εντός του κτιρίου των δικαστηρίων και η απροκάλυπτη στάση εισαγγελέα και προέδρου να μην αναγνωρίζουν καμία αλήθεια στις μαρτυρίες της υπεράσπισης, οδήγησαν στην τελική απόφαση καταδίκης του συντρόφου μας.
Για εμάς, το αποτέλεσμα της δίκης δεν αφορά την υποκειμενική «σκληρότητα» των εν λόγω δικαστικών «λειτουργών» αλλά είναι ξεκάθαρα πολιτικό. Σε μια συγκυρία που το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του ξεζουμίζουν το εργατικό δυναμικό και συμπιέζουν τα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας προς τα κάτω, η λαϊκή οργή θα ξεχύνεται στους δρόμους με όλο και πιο αναβαθμισμένο τρόπο. Επιχειρώντας παράλληλα, η κυβέρνηση, να καταθέσει στο άμεσο διάστημα, τον πιο αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο από τη μεταπολίτευση και μετά, γνωρίζει πολύ καλά πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το φοιτητικό κίνημα, λόγω της νικηφόρας προοπτικής του αλλά και των πολιτικών προεκτάσεων που μπορεί να έχει στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα. Σε μία τέτοια περίοδο λοιπόν, που διαρρηγνύεται κάθε κοινωνική συμμαχία για την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ επιλέγει την ωμή καταστολή και την καταπάτηση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, καταλήγοντας ακόμα και στην ποινικοποίηση της συμμετοχής στην πορεία.
Τα γεγονός της σύλληψης και της δίκης-παρωδία δεν είναι πρωτοφανές. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης η συμπαιγνία δυνάμεων καταστολής – δικαστικών αρχών, έχει μια συνεχή και διαχρονική παρουσία. Από τη δίκη-φυλάκιση του Π.Κ. (περιστατικό πράσινα σταράκια) μέχρι την υπόθεση του Κύπριου φοιτητή (ζαρντινιέρα) και τη σύλληψη του πολιτικού μηχανικού με τις πιζάμες πριν ένα χρόνο δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι είναι διατεθειμένοι για τα πάντα προκειμένου να στοχοποιηθούν οι αγωνιστές και το ανερχόμενο κίνημα στην πόλη. Ειδικά, οι δυνάμεις της Ασφάλειας, χαίρουν πραγματικής ατιμωρησίας όταν επανειλημμένα ψευδορκούν και ξυλοκοπούν αγωνιστές.
Από τη μεριά μας, δηλώνουμε απερίφραστα ότι η εξέλιξη της δίκης αυτής, δεν μας τρομοκρατεί. Αντίθετα, μας παροτρύνει να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στην πραγματικότητα που επιβάλλουν Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, στην επικείμενη κατάθεση από το υπουργείο του νέου νόμου-έκτρωμα για το πλαίσιο λειτουργίας του πανεπιστημίου. Οι εξελίξεις λοιπόν αυτές, θα βρουν τους συλλόγους σε αγωνιστική επαγρύπνηση προκειμένου να απαντήσουν στην κατάργηση των δικαιωμάτων τους για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, πτυχία με αξία – δουλειά με δικαιώματα, για ελεύθερο συνδικαλισμό και Άσυλο στα πανεπιστήμια. Σε αυτό το έδαφος ο καθένας καλείται να διαλέξει πλευρά, ή με την ενσωμάτωση και το στημένο διάλογο ή με το δρόμο του κινήματος και της μαχητικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων και των αναγκών μας, υπερβαίνοντας τις λογικές ηττοπάθειας, σεχταρισμού και διακηρυκτικής «ανυπακοής». Το φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γενικές συνελεύσεις με καταλήψεις συγκρούσεις και διαδηλώσεις, συνδεόμενο με το ευρύτερο λαϊκό κίνημα, θα ανατρέψει την επίθεση στην εκπαίδευση και θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα για ένα κοινωνικό κίνημα ανατροπής.
ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Με Συνελεύσεις – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις, απαντάμε στην επίθεσή τους!
ΕΑΑΚ σε ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
