Η ολομέτωπη επίθεση
που διεξάγεται από το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία
τα τελευταία 3 χρόνια εφαρμογής της πολιτικής των μνημονίων, οδηγεί σε
κοινωνική εξαθλίωση και υποθηκεύει το μέλλον τους. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ –
ΔΗΜΑΡ πιστή στις επιταγές ΕΕ – ΔΝΤ και του διεθνούς κεφαλαίου ψήφισε την
Τετάρτη 7/11 το νέο πακέτο μέτρων, οδηγώντας σε διαρκώς αυξανόμενη οικονομική
αφαίμαξη όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας. Βέβαια, οι μεγάλες
απεργίες του Μάη – Ιούνη 2011, τα κινήματα των πλατειών, οι καταλήψεις
υπουργείων και δημαρχείων, οι κλαδικές πολυήμερες απεργίες, τα κινήματα
κοινωνικής ανυπακοής (πρωτοβουλίες κατοίκων, συνελεύσεις γειτονιών) και μια
σειρά εμφανών και αφανών αγώνων στους επιμέρους εργασιακούς χώρους δείχνουν ότι λαός και νεολαία δε σκύβουν το κεφάλι
στην πολιτική που τους επιβάλλεται.
Το νέο πακέτο μέτρων επιβάλλει
μια σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων, την περικοπή μισθών και
συντάξεων, τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και υγείας και
δρομολογεί μια σειρά αντεργατικών μεταρρυθμίσεων με απολύσεις στο Δημόσιο και
εισαγωγή καθεστώτος εργασιακής εφεδρείας. Ενάντια σ’ αυτά έχουν ξεσπάσει
αντιδράσεις με χαρακτηριστική αυτή των εργαζομένων των ΠΟΕ – ΟΤΑ και πρωτοβάθμιων σωματείων της
πόλης που αντιτάχθηκαν με αποφασιστικό και δυναμικό τρόπο στην επίσκεψη του
Γερμανού τοποτηρητή της ΕΕ Φουχτελ, απονομιμοποιώντας τη διαδικασία που
πραγματοποιούνταν στη ΔΕΘ στις 15/11. Οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε μαζική
εισβολή στο χώρο της συνεδρίασης, αψηφώντας την αστυνομοκρατία και προβαίνοντας
σε μαζικό προπηλακισμό του Γερμανού Πρόξενου. Το τελευταίο αποτέλεσε την αφορμή
για την αυθαίρετη στοχοποίηση και δίωξη αγωνιστών συνδικαλιστών εργαζομένων. Ο
τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκαν οι διώξεις με συλλήψεις στους χώρους
εργασίας (ακόμη και στην αυλή του σχολείου σε ό,τι αφορά την περίπτωση του
συναγωνιστή συνδικαλιστή δασκάλου Θανάση Αγαπητού) καταδεικνύει τη κατάργηση
επί της ουσίας κάθε δημοκρατικού προσχήματος που περιέβαλλε το κράτος ένα προηγούμενο
χρονικό διάστημα με τη θεσμική σκλήρυνση τόσο νομικών και δικαστικών μηχανισμών
όσο και με την όξυνση της βίαιης φυσικής καταστολής.
Σε αυτή τη συγκυρία τοποθετείται
η αντιιμπεριαλιστική αντικυβερνητική παλλαϊκή κινητοποίηση για την επέτειο της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης διαδηλώσαμε
περισσότεροι από 15.000 λαού και νεολαίας με μαζικά και συγκροτημένα μπλοκ με
το κεντρικό στίγμα να δίνεται από τους Φοιτητικούς Συλλόγους μέσα από τις Γενικές
Συνελεύσεις και Καταλήψεις τους. Μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν
σε όλες τις πόλεις της χώρας. Αντίστοιχου βεληνεκούς ήταν και η κινητοποίηση
στην Αθήνα που στοχοποίησε την Ισραηλινή Πρεσβεία επικαιροποιώντας το
αντιιμπεριαλιστικό στίγμα. Κεντρική κατεύθυνση του κράτους ήταν η καταστολή των
κινητοποιήσεων αυτών. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της Θεσσαλονίκης με
πρωτοπόρο το μαζικότατο μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων επέστρεψαν στο χώρο του
Ασύλου με σκοπό την πολιτική και υλική προάσπιση του στη βάση της υλοποίησης
των συλλογικών τους αποφάσεων.
Η επιστροφή στο Άσυλο υπαγορεύτηκε
από την αναγκαιότητα υπεράσπισης του, ιδιαίτερα καθώς το κτίριο της Πρυτανείας
τελούσε υπό κατάληψη από τους εργολαβικούς εργαζομένους. Σ’ αυτή την κατεύθυνση
οι Φοιτητικοί Σύλλογοι επέστρεψαν στο χώρο αυτό με συγκροτημένο και
περιφρουρημένο μπλοκ. Στόχος του κράτους ήταν η στοχοποίηση της κατάληψης των εργαζομένων,
καθώς και του μαχητικού κομματιού των φοιτητικών συλλόγων. Ως αφορμή αυτού λειτούργησαν
μεμονωμένες, μειοψηφικές και
κατευθυνόμενες ενέργειες στο περιθώριο του πανεπιστημιακού ασύλου που καμία
σχέση δεν έχουν με τους φοιτητικούς συλλόγους και τους εγολαβικούς
εργαζόμενους. Η απάντηση δόθηκε από πλευράς κρατικής καταστολής με μία
πρωτοφανούς κλίμακας κινηματογραφικού τύπου επίθεση, στρεφόμενη αποκλειστικά
κατά των μελών των Φοιτητικών Συλλόγων και των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό ήταν
το γεγονός πως από νωρίς το πανεπιστήμιο είχε περικυκλωθεί από δυνάμεις των
ΜΑΤ, δείχνοντας ότι η επιχείρηση ήταν προσχεδιασμένη, ενώ η τρομοκράτηση είχε
ξεκινήσει ήδη πριν την έναρξη της πορείας με την προσαγωγή 3 φοιτητών στην
πλατεία Χημείου. Αποτέλεσμα της βίαιης κρατικής καταστολής ήταν οι συλλήψεις 17
συναγωνιστών (12 μελών της ΕΑΑΚ και 5 ακόμη συναγωνιστών).
Καίριας σημασίας είναι και η
στάση της Πρυτανείας όπου σε πρώτο επίπεδο όλη την προηγούμενη εβδομάδα μέσα
από συνεχείς ανακοινώσεις δήλωνε πως οτιδήποτε συμβεί τη 17η του
Νοέμβρη εντός του πανεπιστημίου θα χρεωθεί στην κατάληψη των εργολαβικών
υπαλλήλων και πως τελικά η άρση του ασύλου και η είσοδος ΜΑΤ σ’ αυτό οφείλεται στην παράνομη απεργία τους. Το
σχέδιο της κυβέρνησης για την καταπάτηση του ασύλου με υλοποιητή τις αστυνομικές δυνάμεις και αρωγό τις πρυτανικές
αρχές που σκοπό είχαν την καταστολή του αγώνα των εργολαβικών και το σπάσιμο
της κατάληψης της πρυτανείας κινείται στο ευρύτερο πλαίσιο φίμωσης και
καταστολής κάθε λαϊκού αγώνα.
Καταγγέλλουμε απερίφραστα, ως ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης, το κράτος και την κυβέρνηση
που επιλέγουν την ημέρα επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου την ωμή
καταστολή των κοινωνικών αγώνων και την καταπάτηση των δημοκρατικών
δικαιωμάτων.
Καταγγέλλουμε
την στάση των Πρυτανικών Αρχών και τη λευκή επιταγή που έδωσαν για την υλοποίηση
αυτού του σχεδίου.
Καταγγέλλουμε
την στοχοποίηση και την δίωξη
συναγωνιστών εργαζομένων, συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς τους για την
συμμετοχή τους στην κινητοποίηση στη ΔΕΘ στις 15/11, την ημέρα άφιξης του
Φούχτελ.
Η υπόθεση του πανεπιστημιακού Ασύλου
είναι υπόθεση των Φοιτητικών Συλλόγων και όλων των αγωνιζόμενων κομματιών της
κοινωνίας. Προασπίζεται υλικά και πολιτικά μόνο μέσα από τις μαζικές
ριζοσπαστικές κοινωνικές πρακτικές και τις συλλογικές διαδικασίες και όχι από
εορταστικού τύπου φιέστες της εκάστοτε πρυτανείας. ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΤΟΝ
ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΤΑ ΜΑΤ ΚΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ.
Λαός
και νεολαία μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μαζικές κινητοποιήσεις θα παλέψουν
για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα δεν τρομοκρατείται, δεν
καταστέλλεται, ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Ε.Α.Α.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
