Η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα
φτάνοντας στο 17,5% στα επίσημα στοιχεία, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά
πολύ τους 1.000.000. Από το Σεπτέμβρη του 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012 οι
νέοι άνεργοι αυξήθηκαν δραματικά, ενώ κάθε μήνα περίπου 20.000 άνθρωποι χάνουν
τη δουλειά τους.. Το μέλλον προμηνύεται μαύρο με τις επιχειρήσεις να απολύουν
συνεχώς, ενώ ο προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης που από κοινού
αποφάσισαν κυβέρνηση και τρόικα, θα εκτινάξει τον αριθμό των απολύσεων σε
δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Η σύγχρονη πραγματικότητα-σφαγείο που
επιβάλλουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι ανεργία, εφεδρεία και στην καλύτερη των
περιπτώσεων δουλειά μαύρη, ανασφάλιστη, με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια.
Ήδη η κυβέρνηση με την Τρόικα έχουν συμφωνήσει να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις
στο δημόσιο τομέα την επόμενη τριετία ενώ θέλουν να αφήσουν τα πανεπιστήμια με
το 1/3 των εργαζόμενων από σήμερα σε ένα πλαίσιο όσο το δυνατόν μεγαλύτερης
συρρίκνωσης τους. Αυτό σημαίνει χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα από δω και πέρα θα
χάνουν τη δουλειά τους. Ήδη ετοιμάζονται να απολύσουν εργαζόμενους σε κάθε
ίδρυμα τα χώρας.
Γιατί μας ενδιαφέρουν όλα αυτά;
Εύκολα μπορούμε να στρέψουμε το
κεφάλι αλλού. Τι μας νοιάζουν οι απολυμένοι όταν εμείς δυσκολευόμαστε να βρούμε
δουλειά; Τι μας νοιάζει αν απολύονται μερικοί «τεμπέληδες» δημόσιοι υπάλληλοι;
Τι μας νοιάζει ο αγώνας μιας «συντεχνίας»; Πριν βιαστούμε να τα πούμε αυτά, ας
σκεφθούμε μερικά πράγματα. Ας θυμηθούμε τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ το 2010 ότι «θα
πληγούν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι». Ας θυμηθούμε τις εκκλήσεις των
Πρετεντέρηδων που αμείβονται με εκατό και διακόσιες χιλιάδες ευρώ το μήνα και
μας καλούσαν να κάνουμε θυσίες για ένα-δύο χρόνια μέχρι να αρχίσει η ανάπτυξη.
Φάνηκε ότι η πολιτική που υπερασπίζονταν πλήττει κάθε εργαζόμενο και κάθε νέο
που ψάχνει για δουλειά. Φάνηκε ότι η μόνη «συντεχνία» είναι η κυβέρνηση, η
τρόικα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ντόπιοι και ξένοι, οι οποίοι κερδίζουν από
την πολιτική που ισοπεδώνει τους μισθούς και ιδιωτικοποιεί τα πάντα. Μα πάνω
από όλα, πριν κατηγορήσουμε τους «βολεμένους» δημόσιους υπάλληλους, να
σκεφθούμε τι και ποιόν εξυπηρετούν οι απολύσεις τους. Για εμάς, το σχέδιο των
απολύσεων δεν είναι άσχετο με το τι επιδιώκει ο νόμος Διαμαντοπούλου και γενικά
η μνημονιακή πολιτική για τα πανεπιστήμια ΤΕΙ. Οι ίδιοι είναι που μας κόβουν τα
βιβλία και ξεπουλάνε τις σχολές και μετά τα βάζουν με τους διοικητικούς και τον
κάθε εργαζόμενο μέσα στα πανεπιστήμια ότι δήθεν αυτός φταίει για τα προβλήματα
των ιδρυμάτων. Το υπουργείο, η κυβέρνηση, η τρόικα και η Ευρωπαϊκή Ένωση
διατάζουν με απολύσεις και την ίδια στιγμή μας μιλάνε για το «σύγχρονο
πανεπιστήμιο».
Φαίνεται πλέον τι είναι το «σύγχρονο
πανεπιστήμιο»
Είναι το πανεπιστήμιο που θα έχει
εργαζόμενους και καθηγητές που θα στενάζουν κάτω από το βάρος της φτώχειας και
της απόλυσης, πλήρως εκτεθειμένους στις ορέξεις των νέων διοικήσεων και της
κυβέρνησης. Για τους φοιτητές «οραματίζονται» τα κομμένα συγγράμματα, τα νοίκια
στις εστίες και τα δίδακτρα ήδη αποκλείουν πολλούς από εμάς από τις σπουδές μας
σε μια κατεύθυνση κατάργησης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Ενώ οι απολύσεις και οι μισθοί των 400 ευρώ ανθρώπων που ζουν και εργάζονται
δίπλα μας δείχνουν το μέλλον που έχουν ετοιμάσει και για εμάς. Και όλα αυτά σε
μία συγκυρία όπου τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καταρτίζουν προϋπολογισμούς που δεν
καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες των σχολών, όταν ο προϋπολογισμός για την παιδεία
είναι πιο συρρικνωμένος από ποτέ (χαρακτηριστικό ότι είναι το μοναδικό
υπουργείο στο οπίο έχουν γίνει πάνω από 50% μειώσεις τα τελευταία 2 χρόνια) και η κυβέρνηση τρέχει να σώσει τις τράπεζες και
μειώνει τη φορολογία για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Πρόκειται για ένα πανεπιστήμιο
«φιλόξενο» μονάχα για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλοκαθηγητές. Είναι το
Πανεπιστήμιο της εργασιακής ζούγκλας, του ξεζουμίσματος των φοιτητών για να
πληρώσουν τα αναγκαία και της υποταγής της έρευνας στον κάθε επενδυτή. Και ενώ
αυτό είναι το σχέδιο τους, τολμάνε να μιλάνε για «εκσυγχρονισμένες υπηρεσίες».
Τη στιγμή που από πέρσι ακόμα η έλλειψη χρηματοδότησης στο ΤΕΙ παραλύσε κάθε προσφερόμενη υπηρεσία
(γραμματείες, βιβλιοθήκες, εργαστήρια, τα πάντα) μας μιλούν για «αναγκαίο
ξεκαθάρισμα» ετοιμάζοντας μάλιστα το έδαφος για τις συγχωνεύσεις
καταργήσεις-τμημάτων και σχολών.
Οι εργαζόμενοι σε κάθε ίδρυμα (ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ,ΕΚΠΑ,ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΑΣ,ΑΠΘ) έχουν ήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις από τις 12/11(στάσεις εργασίας, απεργίες, προσπάθεια
δημιουργίας κέντρου αγώνα και συντονισμού των κινητοποιήσεων) που δείχνουν
ξεκάθαρα την εναντίωσή τους στην υλοποίηση του Ν. 4093, ο οποίος θα τους
οδηγήσει στην εξαθλίωση. Και συνεχίζουν
δυναμικά, με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες, καλώντας ταυτόχρονα σε κοινές
δράσεις και συντονισμό όλους τους φοιτητές των ιδρυμάτων, αλλά και τους
υπόλοιπους εργαζόμενους, από όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, τους φορείς και τις υπηρεσίες του
δημόσιου τομέα.
Απέναντι
στην αντιδραστική πολιτική Κυβερνήσεων – ΕΕ που διαλύει το παρόν και
προετοιμάζει ένα εφιαλτικό μέλλον, καταστρατηγώντας τα δικαιώματα σε εκπαίδευση
και εργασία, η κλιμάκωση της πάλης όλων μας είναι επιτακτική ανάγκη . Είναι
επιτακτικό να παλέψουμε ενάντια στην καταστρατήγηση της δημόσιας και δωρεάν
εκπαίδευσης και στον εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Αυτή τη στιγμή η
νεολαία βρίσκεται σ’ ένα σημαντικό μεταίχμιο: αυτό της βίαιης εξατομίκευσης ή
του συλλογικού αγώνα. Γι’αυτό και στο κάλεσμα των εργαζομένων πρέπει να
ανταποκριθούμε. Όχι από υποχρέωση, ούτε από συνήθεια αλλά γατί ο αγώνας των
Φοιτητών θα πρέπει να ενοποιηθεί με τον ηρωικό αγώνα του εργατικού, λαϊκού
κινήματος ενάντια στο σφαγείο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.
