Τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου, μια μέρα μετά την μαύρη επέτειο της δικτατορίας του Μεταξά, αστυνομικές δυνάμεις εκκένωσαν το Παράρτημα του Πανεπιστημίου Πατρών που τελούσε υπό κατάληψη, και άλλους 2 αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, του Μαραγκοπουλείου και του ΤΕΙ. Η ουσιαστική στόχευση ήταν προφανώς το Παράρτημα, κέντρο κοινωνικών και ταξικών αγώνων για τα προηγούμενα 40 χρόνια.Η εξέγερση το Πολυτεχνείο το ’73, η δολοφονία του Τεμπονέρα, το φοιτητικό κίνημα το 06-07, ο Δεκέμβρης του ’08 και πολλά ακόμα κινήματα, είχαν στην Πάτρα ως κοινό παρανομαστή πέρα από την μαζική αντίσταση του λαού στην κυρίαρχη πολιτική ,ένα χώρο: το Παράρτημα. Χώρος ο οποίος αποτέλεσε κέντρο ζύμωσης και αντίστασης της νεολαίας και των εργαζομένων. Προφανώς αυτός ο χώρος αποτελούσε τόσα χρόνια ένα ακόμα αγκάθι στο πόδι του λιονταριού της αστικής πολιτικής. Αγκάθι που με την λογική της θεωρίας των 2 άκρων και του «σοκ και δέος» έπρεπε να βγει. Βγήκε στοχεύοντας στους μετανάστες που έβρισκαν καταφύγιο απο τις επιχειρήσεις σκούπα, στο φοιτητικό κίνημα της Πάτρας και στις ριζοσπαστικές μορφές δράσης που αναπτύσσονταν εκεί.
Αρχικά εκτιμάμε ότι το Παράρτημα δεν μπορεί να ανακαταληφθεί με τους όρους που λειτουργούσε παλιότερα. Η αυταρχική θωράκιση του κράτους, και η αντιδραστική μετάλλαξη του συστήματος δεν δείχνει καμία ανοχή στις «ανορθογραφίες» ενάντια στην αστική πολιτική, και τις τσακίζει. Αυτο φαίνεται από την άγρια καταστολή του κινήματος, την όξυνση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, την άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, και την επιβολή της πολιτικής του κεφαλαίου με όρους τρομοκρατίας. Τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πλέον για να κρατηθεί ένας κατειλημμένος χώρος ενεργός, πρέπει να γίνει υπόθεση όλη της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Δυστυχώς εκτιμούμε ότι η κατάληψη του Παραρτήματος, είχε χάσει τα τελευταία χρόνια (κυρίως μετά τον Δεκέμβρη του ’08) την κοινωνική γείωση που είχε στην 40χρονη πορεία του, όπου η κατάληψη του Παραρτήματος χαρακτηριζόταν από εσωστρέφεια.
Οπότε πρέπει να επανοηματοδοθούν οι όροι που πρέπει να επαναλειτουργήσει το Παράρτημα. Δεν κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια, απλά πιστεύουμε στην αναγκαιότητα των κατευθύνσεων που βάζουμε. Για εμάς το Παράρτημα οφείλει να λειτουργήσει ως ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, που ταυτόχρονα θα προβάλλει και ένα πολιτισμικό αντιπρόταγμα στην κοινωνία της Πάτρας. Θα συνενώνει όλες τις μορφές αλληλεγγύης που αναπτύσσονται εντός του κινήματος, και θα προσφέρει μια ασπίδα ενάντια στους καταπιεσμένους. Οφείλει να συνενώνει όλες τις εστίες αντίστασης του εργατικού και νεολαίστικου κινήματος της πόλης. Να αποτελέσει ένα ανεξάρτητο κέντρο εργατικής πολιτικής και μαχητικού αγώνα, μακρία απο τις ξεπουλημένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και τα εργατικά μέτωπα – κομματικό ιμάντα του ΠΑΜΕ. Ο εργατικός πολιτισμός θα ανθίσει μέσα σε αυτό τον χώρο, μαζί με το στοιχείο του νεολαίστικου κινήματος, και έτσι θα αποτελέσει έναν ισχυρό πόλο πολιτικού – πολιτισμικού αντιπροτάγματος, απέναντι στα κυρίαρχα πρότυπα που μας επιβάλλει το σύστημα. Δεν θα είναι ένας χώρος συνεύρεσης των αυτόκλητων πρωτοποριών της Πάτρας, αλλά ένας χώρος πραγματικής ζύμωσης και πολιτικοποίησης του κινήματος, ένας χώρος που θα συμβάλλει στην προώθηση της υπόθεσης του πολιτισμού, της αλληλεγγύης, του αγώνα.
Καλούμε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις κινήματος, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σωματεία, φορείς σε ενότητα στη δράση, προκειμένου να κατοχυρώσουμε του χώρο του Παραρτήματος ως χώρο του λαϊκού κινήματος. Η επιτυχία της ανακατάληψης του Παραρτήματος εξαρτάται κυρίαρχα από τους μαζικούς όρους του κινήματος και όχι από τις πρωτοπορίες του. Το 3ήμερο του Πολυτεχνείου, μπορεί να αποτελέσει την ημερομηνία κόμβο για να ζυμωθεί το αίτημα για της ανακατάληψης του Παραρτήματος, καθώς συνεισφέρει στην μαζικότητα, στην επικαιροποίηση του τριπτύχου Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, και στο εναρκτήριο λάκτισμα για νέους νικηφόρους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Ενάντια στην λογική της ανακατάληψης – πυροτέχνημα, εκφράστηκε παραπάνω η αγωνία για το πως θα μπορεί να κρατηθεί ενεργό απο τις δυνάμεις του κινήματος.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Αρχικά εκτιμάμε ότι το Παράρτημα δεν μπορεί να ανακαταληφθεί με τους όρους που λειτουργούσε παλιότερα. Η αυταρχική θωράκιση του κράτους, και η αντιδραστική μετάλλαξη του συστήματος δεν δείχνει καμία ανοχή στις «ανορθογραφίες» ενάντια στην αστική πολιτική, και τις τσακίζει. Αυτο φαίνεται από την άγρια καταστολή του κινήματος, την όξυνση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, την άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, και την επιβολή της πολιτικής του κεφαλαίου με όρους τρομοκρατίας. Τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πλέον για να κρατηθεί ένας κατειλημμένος χώρος ενεργός, πρέπει να γίνει υπόθεση όλη της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Δυστυχώς εκτιμούμε ότι η κατάληψη του Παραρτήματος, είχε χάσει τα τελευταία χρόνια (κυρίως μετά τον Δεκέμβρη του ’08) την κοινωνική γείωση που είχε στην 40χρονη πορεία του, όπου η κατάληψη του Παραρτήματος χαρακτηριζόταν από εσωστρέφεια.
Οπότε πρέπει να επανοηματοδοθούν οι όροι που πρέπει να επαναλειτουργήσει το Παράρτημα. Δεν κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια, απλά πιστεύουμε στην αναγκαιότητα των κατευθύνσεων που βάζουμε. Για εμάς το Παράρτημα οφείλει να λειτουργήσει ως ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, που ταυτόχρονα θα προβάλλει και ένα πολιτισμικό αντιπρόταγμα στην κοινωνία της Πάτρας. Θα συνενώνει όλες τις μορφές αλληλεγγύης που αναπτύσσονται εντός του κινήματος, και θα προσφέρει μια ασπίδα ενάντια στους καταπιεσμένους. Οφείλει να συνενώνει όλες τις εστίες αντίστασης του εργατικού και νεολαίστικου κινήματος της πόλης. Να αποτελέσει ένα ανεξάρτητο κέντρο εργατικής πολιτικής και μαχητικού αγώνα, μακρία απο τις ξεπουλημένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και τα εργατικά μέτωπα – κομματικό ιμάντα του ΠΑΜΕ. Ο εργατικός πολιτισμός θα ανθίσει μέσα σε αυτό τον χώρο, μαζί με το στοιχείο του νεολαίστικου κινήματος, και έτσι θα αποτελέσει έναν ισχυρό πόλο πολιτικού – πολιτισμικού αντιπροτάγματος, απέναντι στα κυρίαρχα πρότυπα που μας επιβάλλει το σύστημα. Δεν θα είναι ένας χώρος συνεύρεσης των αυτόκλητων πρωτοποριών της Πάτρας, αλλά ένας χώρος πραγματικής ζύμωσης και πολιτικοποίησης του κινήματος, ένας χώρος που θα συμβάλλει στην προώθηση της υπόθεσης του πολιτισμού, της αλληλεγγύης, του αγώνα.
Καλούμε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις κινήματος, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σωματεία, φορείς σε ενότητα στη δράση, προκειμένου να κατοχυρώσουμε του χώρο του Παραρτήματος ως χώρο του λαϊκού κινήματος. Η επιτυχία της ανακατάληψης του Παραρτήματος εξαρτάται κυρίαρχα από τους μαζικούς όρους του κινήματος και όχι από τις πρωτοπορίες του. Το 3ήμερο του Πολυτεχνείου, μπορεί να αποτελέσει την ημερομηνία κόμβο για να ζυμωθεί το αίτημα για της ανακατάληψης του Παραρτήματος, καθώς συνεισφέρει στην μαζικότητα, στην επικαιροποίηση του τριπτύχου Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, και στο εναρκτήριο λάκτισμα για νέους νικηφόρους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Ενάντια στην λογική της ανακατάληψης – πυροτέχνημα, εκφράστηκε παραπάνω η αγωνία για το πως θα μπορεί να κρατηθεί ενεργό απο τις δυνάμεις του κινήματος.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
