Οι
διοικητικοί στα πανεπιστήμια συνεχίζουν για 11η εβδομάδα την απεργία τους! Αυτή η
απεργία που ξεκίνησε για το αυτονόητο δικαίωμα των εργαζόμενων στην εργασία,
έχει πάρει τα χαρακτηριστικά ενός συνολικού αγώνα για τη δημόσια και δωρεάν
παιδεία και για τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους. . Εργαζόμενοι και φοιτητές μια φωνη και
μια γροθιά όλο αυτό το διάστημα ζητάνε το αυτονόητο : να μπορεί να λειτουργεί
το Πανεπιστήμιο Οι εργαζόμενοι στα
πανεπιστήμια έχουν επιλέξει στρατόπεδο απ’ την αρχή της μάχης και έχουν ξεκαθαρίσει απ’ την πρώτη στιγμή ποιοι
είναι απέναντί τους και δεν είναι πέρα
από όλους αυτούς που μέσα από την υποτιθέμενη εξυγίανση θέλουν να μας πείσουν ότι μπορούν να
λειτουργούν τα ιδρύματα χωρίς υπαλλήλους, δηλαδή:
Η κυβέρνηση της κοινωνικής βαρβαρότητας, οι μνημονιακές πολιτικές, η ΕΕ, το
ΔΝΤ, δηλαδή αυτοί που 3 χρόνια τώρα εξαθλιώνουν την κοινωνία, εμάς και τις
οικογένειές μας!
Το σχέδιό των “από πάνω” για το μέλλον του
πανεπιστημίου είναι ξεκάθαρο :Επιχειρηματικό
πανεπιστήμιο για τις ανάγκες του κεφαλαίου.
1ο βήμα: Διάλυση πανεπιστημίου
Είναι φανερό ότι όλοι οι νόμοι για την παιδεία απ’ το νόμο
Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου μέχρι το σχέδιο Αθηνά έχουν σαν στόχο να
διαλύσουν το πανεπιστήμιο που ξέραμε μέχρι σήμερα και πάνω στις στάχτες του να
χτίσουν το πανεπιστήμιο που χρειάζονται.Ενα πανεπιστημιο που θα περιέχει μονο
τις σχολές που είναι χρήσιμες για το κεφάλαιο ενώ τις υπόλοιπες θα τις συνχωνεύει
,για να μπορέσει να τις φέρει στα μέτρα του,ή θα τις καταργεί γιατι πλέον δεν
του προσφέρουν, με ένα
απλό προεδρικό διάταγμα
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΤΕΙ
Πάτρας που σήμερα βιώνει ότι άφησε στο περασμά του το σχ.Αθηνά.Η καθηστέριση
του εξαμήνου,η έλληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικου,οι λιστες αναμονής και
τα υπεράριθμα εργαστηριακά τμηματα είναι μονο λίγα από τα προβληματα που
αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Ένα βήμα πιο κοντά στην διάλυση του πανεπιστημίου έρχονται να φέρουν οι
απολύσεις 1700 διοικητικών υπαλλήλων, αφού μετά από αυτές τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα
υπολειτουργούν ή και θα κλείσουν, λόγω αδυναμίας λειτουργίας.
Η όποια εξυπηρέτηση θα είναι πολυτέλεια και ακόμα και μία
βεβαίωση θα είναι άθλος. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στιγμή
που η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι δε θέλει να χαθεί το εξάμηνο για τους φοιτητές
από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και επιστρατεύει τον κρατικό
μηχανισμό για να την καταστείλει, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου το εξάμηνο θα χαθεί
για χιλιάδες φοιτητές όχι γιατί απεργούν οι διοικητικοί υπάλληλοι, αλλά γιατί
δεν υπάρχει διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό (ΔΕΠ), με ευθύνη του Υπουργείου
Παιδείας.
2ο βήμα : Επιχειρηματική ανασυγκρότηση
Η διάλυση του πανεπιστημίου δεν είναι όμως
το τέλος, αλλά η αρχή μιας νέας εποχής για τα πανεπιστήμια, που έχει ξεκινήσει
με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση των προηγούμενων ετών και επιχειρεί να
ολοκληρωθεί στις στάχτες του παλιού. Στην ανώτατη εκπαίδευση η διάλυση σε
συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση και την αξιολόγηση θα φέρει για τα καλά επιχειρήσεις, με βάση τις
κατευθύνσεις των οποίων θα λειτουργεί το πανεπιστήμιο.Η είσοδος ιδιωτών και
εταιρειών φέρνει δίδακτρα,και διαγραφές φοιτητών, δηλαδή δημιουργείται ένα
πανεπιστήμιο με εντονότερους ταξικούς φραγμούς, για λιγότερους φοιτητές. Τα
προγράμματα σπουδών και η έρευνα θα καθορίζεται με βάση τις ανάγκες των
επιχειρήσεων, ενώ το εργασιακό μας μέλλον θα μας επιφυλάσσει την εναλλαγή
ανάμεσα στην ανεργία και την ημιαπασχόληση στις συνθήκες του εργασιακού
μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Παράλληλα επανέρχεται απ’ την πίσω πόρτα ένα νέο
σχέδιο Αθηνά, για να κλείσει και να συγχωνευτεί όποιο τμήμα ή σχολή δεν είναι
χρήσιμο για την αγορά. (η Φιλοσοφική και οι ανθρωπιστικές σπουδές είναι πάντα
ψηλά σε αυτή τη λίστα, αφού δεν είναι άμεσα πεδία κερδοφορίας).
Πάλη
για την παιδεία των αναγκών μας!
Ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι
αγώνας όλης της κοινωνίας. Εμείς δεν κάνουμε βήμα πίσω, δεν σκύβουμε το κεφάλι
και μαζί με τους εργαζόμενους και όλη την κοινωνία παλεύουμε για να τους
ανατρέψουμε τα σχέδια. Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο, που θα μας εξασφαλίζει
μόρφωση, έρευνα και εργασιακή προοπτική με βάση τις ανάγκες τις δικές μας και
της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή
δουλειά για όλους, για να ζούμε με αξιοπρέπεια. Αυτοί οι αγώνες απαιτούν ένα
πανκοινωνικό μέτωπο, τη συστράτευση του φοιτητικού, νεολαιίστικου και εργατικού
κινήματος, που θα επιβάλλουν τα δίκαια αιτήματά τους και θα ανατρέψουν την
κυβέρνηση της κοινωνικής εξαθλίωσης, την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο.
Δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα πίσω από την παιδεία των αναγκών
μας.Δεν διακυβεύεται η εξεταστική μας, το εξάμηνο ή μια λίγο χειρότερη
καθημερινότητα στις σπουδές μας. Διακυβεύεται αν αύριο θα μπορούμε να
συνεχίσουμε να σπουδάζουμε, αν θα εργαζόμαστε σαν σκλάβοι όταν θα κάνουμε
διάλειμμα από την ανεργία, ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης, αν η κυβέρνηση και η
τρόικα θα μπορέσουν να ισοπεδώσουν κάθε κατάκτηση και δικαίωμα μας για χάρη των
κερδών του κεφαλαίου
